Leven in de brouwerij: Orfollow #002

Het heeft even geduurd. Na de eerste geslaagde batch van de Orfollow (6,2%), is nu de tweede batch klaar. Voor deze Orval-kloon hebben we een Engelse ale met Duitse invloeden gebrouwen. Hierbij gebruikten we pilsmout (3 EBC), caramunich (140-160 EBC) en carared (40-60 EBC). Bij het koken voegden we twee hopsoorten toe: Hallentau Herzbrucker (Duitsland) en Stryrian Goldings (van oorsprong Sloveens). Voor de hoofdvergisting gebruikten we een standaard Engelse ale gist.

De echte magie begon pas bij het bottelen. Enige dagen van tevoren kweekten we het laatste beetje van een flesje Orval (november 2019) op met moutextract en gekookt water teneinde de Brettanomyces gist in de Orval weer te activeren. Dit voegden we toe aan het te bottelen bier en voila: de Orfollow was geboren. Het resultaat is een bier met een zuurgraad die je mag verwachten van een bier met brett, maar het is geen Orval-kloon, maar gewoon de Orfollow!

Oesters met Guinness

Guinness en zijn stout

Guinness, officieel St. James' Gate brewery genaamd, is een brouwerij uit het Ierse Dublin. De brouwerij werd opgericht in 1759 door ene Arthur Guinness en maakte eerst een porter. Uit deze porter kwam later een stout-porter voort, de huidige stout. In het logo van het bedrijf staat een harp, die ook het nationaal symbool van Ierland is. Om verwarring te voorkomen heeft Guinness hiervoor goede afspraken met de Ierse regering moeten maken. Guinness had als eerste het patent op de harp, dus moest de Ierse regering het spiegelbeeld van de harp gebruiken voor het nationaal symbool.

Guinness wordt in verschillende varianten op de markt. Wij gebruikten voor deze pairing een blik Guinness Draught (4,2%), maar eigenlijk moet je de Guinness Original (5,0%) hebben. Die laatste komt het dichtste bij het oorspronkelijke stout komt die Arthur Guinness ooit maakte. Maak niet de vergissing om de Guinness Special Export Stout in je winkelwagen te stoppen. Het hoge alcoholpercentage van 8,0% maakt dit bier ongeschikt voor een subtiele pairing met de oesters. De smaak van de oester gaat dan verloren. Niet doen dus!

De pairing

Oesters worden in Ierland traditioneel met een glas Guinness gedronken. Dat is een echte klassieker die je echt eens moet proberen. Was de oesters, open ze voorzichtig, maar kordaat met een oestermes en leg ze op een bed met ijsblokjes. Zorg er voor dat je niet teveel van het vocht verliest. Dat is zonde, een oester moet vochtig zijn. Voor de dapperen onder ons, neem een slok Guinness en laat deze door je mond rollen en slik door, laat de oester in je mond glijden, kauw er op en neem de smaak waar. Neem vervolgens nog een slok van het bier en meng dit in je mond met de oester. Slik vervolgens door.

Voor de minder dapperen onder ons hebben we ook nog drie dressing:

  • Een vinaigrette van een gesnipperd sjalotje met rode wijnazijn
  • Sap van een citroen met geraspte citroenschil en een klein beetje water
  • Sap van een limoen met geraspte limoenschil en wat sojasaus

Onder de loep #023: HuppALE growler

Growler van de Huppel

Onze tweede growler kwam van ons favoriete café Huppel the Pub en werd getapt en gedopt door Eline zelf bij naastgelegen Haagsche Broeder. De Huppale wordt speciaal gebrouwen voor de Huppel the Pub bij Kompaan. Over twee weken stroomt de Huppale (hopelijk) weer uit de tapkranen van de Huppel en kunnen wij weer vrolijk huppelen.

Huppale

De Huppale is het huisbier en wordt al sinds enige jaren gebrouwen in samenwerking met Kompaan, eerst bij andere brouwerijen zoals brouwers Anders in Halen (België), brouwerij Noordt in Rotterdam, de Bronckhorster Brouwerij in Rha en de laatste jaren uit de eigen ketels van Kompaan zelf.

Wij typeren dit bier als een American Pale Ale vanwege het relatief lage alcoholpercentage (5,5%), de blonde kleur en het gebruik van Amerikaanse hoppen (Cascade en Mosaic). Zoals wel vaker het geval is met huisbieren, is de Huppale geen ingewikkeld bier, zo is het ook bedoeld, als instapbier. Dat blijkt ook wel uit de commentaren op het bier:

"Pre-live stream. Bier ism met café huppeldepup. Super zacht bier, schuimkraag is fluweelzacht. Heel erg hoppig (cascade en mosaic) en fruitig en zelfs wat bloemig. Nice!"

"Too light and watery, the rest is within the style"

"Lichte, frisse pale ale. Vrij vlak van smaak. Aardige indrinker"

Onder de loep #022: onze eerste Growler

Growlers bij Freebeer

Bij Freebeer Co kopen we wel vaker wat flessen of blikken bier, maar we waren nog immer Growler maagd. Hoog tijd om daar verandering in te brengen, zeker in deze oersaaie Coronatijd. Het werkt als volgt: je koopt een fles van 1 liter voor € 7, 00 en die laat je ter plekke afvullen met een bier van één van de drie tappunten. Een extraatje van Freebeer is dat ze de fles met tegendruk afvullen waardoor het bier opgeopend langer, tot wel 2 weken, bewaarbaar is.

Het bier kost standaard € 10,00 voor een liter en bij sommige exclusieve bieren zit er een kleine toeslag op. Voor € 18,00 werden wij lid van de Growler Club en liepen we dus weg met een liter bier, die overigens niet helemaal een liter was, maar 0,95 liter. Maar dat zagen we pas thuis.

Caribbean Chocolate Stout

Wij kozen voor de Caribean Chocolate Stout (7,5%), een collaboration van twee brouwerijen, te weten Siren Craft Brew uit het Wokingham in het Verenigd Koninkrijk en Cigar City Brewing uit Tamba Bay  uit Tampa (Florida, Verenigde Staten). De Caribbean Chocolate Stout is een volle Tropical Stout gebrouwen met Dominicaanse cacaobonen van Willie's Cacao , houtsnippers van de cypres (of cipres) en melkzuurvergisting (lactose). Smaak en aroma geven hinten van sinaasappel, pure chocola, kokosnoot, tamarinde, citroen, koffie en zelfs vanille. Wij waardeerden deze stout met een 4,5 van de 5,0 op Untappd.

Onder de loep #021: La Pirata

Over de brouwerij

Cervesa La Pirata is een product van de craft beer revolutie. De brouwerij werd opgericht in 2012 en is gevestigd in het Spaanse, of beter in het Catalaanse, Súria, een dorpje met nog geen 6.000 inwoners ten westen van Barcelona. De  roestvrijstalen brouwketels zijn geïmporteerd uit de Verenigde Staten en hebben een capaciteit van 2.000 liter. De 6 vergistingtanks hebben een capaciteit van 4.000 liter en 2 lagertanks kunnen ieder 6.000 liter aan.

Adres: Polígon Industrial La Pobla, Nau 15, parcel·la J 08260 Súria (Barcelona), Catalonië, website

Barcelona Tropicial

De Barcelona Tropical is een IPA van 6,5% die tot stand kwam in samenwerking met het Canadese Les Trois Mousquetiers. Bij dit bier werd dubeel dryhopping met Mosaic en Simcoe hoppen. Dit geeft een explosie in aroma's en smaak. Wij gaven dit bier een 2,75 van de 5,0 op Untappd. Maar ja, wij zijn dan ook geen echte IPA-drinkers meer.

Black Block

De Black Block is een Russian Imperial Stout van maar liefst 11,2%. Deze bierstijl werd oorspronkelijk gebrouwen in de 18e eeuw door de Thrale Brewery (Verenigd Koninkrijk) voor het hof van tsarina Catherina. In dit bier komt de ware aard van La Pirata naar boven. Hiermee laten ze echt zien en vooral proeven wat ze kunnen. En dat is niet niets. Iedereen kan een IPA maken, maar voor een goede Russian Imperial Stout moet je wel wat in huis. De Black Block is een complex bier met een mooie schuimkraag waarbij de geroosterde mouten en het hoge alcoholpercentage aroma's geven van koffie, chocolade en likeur. Voor ons echt een aanrader. Wij waardeerden het dan ook met een 4,5 van de 5,0 op Untappd. Niet dat dat veel zegt, maar toch.

 

 

 

Covid19-wandeling Den Haag

De Conckelaer, Voorburg

Het startpunt

Het startpunt van de Covid19-wandeling is Café De Conckelaer in Voorburg. Hier organiseert Mink in onvervalst Haags pubquizzen, live optredens en feesten en hier kun je tegenwoordig ook een goed glas bier drinken aan de bar of op het zonnige terras, want Mink heeft ook een aardige bierkaart met onder meer bieren van Two Chefs Brewing en Kompaan. Vergeet ook niet de columns te lezen waarin Mink op zijn Minks zijn kijk op de wereld geeft.

We kunnen niet wachten tot we weer een Howling Wolf, een Funky Falcon, een Bloedbroeder, een Handlanger of een perfect getapte Chouffe in de Conckelaer kunnen drinken.

Kompaan Beer Bar

Van Voorburg naar de Binckhorst

We nemen de Geestbrugweg richting Voorburg en slaan linksaf naar de Binckhorstlaan en vervolgens rechtsaf naar de Maanweg. Dit is geen aantrekkelijk stuk. Het industriegebied De Binckhorst ligt behoorlijk op de schop met de bouw van een tunnel die een aansluiting op de snelwegen A4/A13 moet gaan bieden. Als dat klaar is, krijgt ook de Binckhorst een facelift. Bij de Melkwegstraat slaan we linksaf en dan ben je al bijna bij Kompaan.

Kompaan heeft zwaar te lijden van het coronavirus. Het is alle hens aan dek voor Kompaan om overeind te blijven in deze moeilijke tijden. Daarom hebben ze een aantal initiatieven ontwikkeld om deze zware storm te doorstaan en hebben ze alle hulp nodig om  hier doorheen te zeilen.

Straatbeeld Binckhorst

Street art aan het Trekvlietplein

Street art aan de Trekvlietweg

De haringkoning, een Haags begrip

De Bordelaise

Van De Binckhorst naar de Stationsbuurt

Na het bezoek aan Kompaan wandelen we door de straten van De Binckhorst langs verbrande campers, banken en scooters. Aan de einde van de Binckhorstlaan slaan we linksaf naar het Trekvlietplein met zijn graffiti art. Na de bocht naar rechts gaan we het spoor onderdoor en komen we vrij snel bij de Haringkoning, in Den Haag bekend van het 'harinkie happen', oftewel een bezoek brengen aan de dames van plezier in de Geleenstraat. Geen harinkie voor ons want de Haringkoning is ook dicht, wij slaan linksaf, mijden het Zieken en slaan rechtsaf naar het Huygenspark. Daar is De Bordelaise gevestigd, een roemrucht café in Den Haag waar ooit De Stones nog zijn geweest. Het café is sinds het najaar van 2019 in handen van Lambert en Mirjam die ook Café De la Gare uitbaten.

Bierenspeciaal Café De Paas

Van het Huygensplein naar de Dunne Bierkade

Van de Bordelaise op het Huygensplein lopen wevia de Stationsweg en slaan na de gracht direct linksaf naar de Dunne Bierkade waar op nummer 16a Bierspeciaal Café De Paas is gevestigd, het café met de rijkste bierhistorie van Den Haag. Hier kun je kiezen uit een zeer ruim assortiment bieren (>190 bieren) van de tap en van de fles en blik. Aan de bar, aan een tafeltje en in de lente en zomer op de terrasboot die al 25 jaar voor het café in de gracht ligt. Ook De Paas heeft haar deuren moeten sluiten vanwege het coronavirus. Tot ziens en veel sterkte, Frank en Paul, Lisette, Arnd, Richard, Patrick, Sophie, Frenk, Daaf en Beer!

De Gekke Geit

Van de Dunne Bierkade naar de Lutherse Burgwal

We de Dunne Bierkade af en slaan rechtsaf de Paviljoensgracht in. We turen even naar links naar de bedrijvigheid in de Doubletstraat. Niets, alleen maar leegte. De dames van plezier liggen plat. Hun business welteverstaan, de dames zitten thuis en of ze ook thuiswerken is onbekend, maar het vermoeden bestaat. We lopen verder naar de Lutherse Burgwal waar De Gekke Geit zit, hostel en biercafé in één. Ook hier heeft de coronagekte toegeslagen. Dus leegte, stilte en onbedwingbaar verlangen naar heropening.

Rootz

Van de Gekke Geit naar Rootz, een steenworp

Ze kunnen elkaar bijna aankijken, de Gekke Geit en Rootz. Rootz mag natuurlijk ook niet ontbreken op onze Covid-19 wandeling. Rootz heeft een uitgebreid en gevarieerd bierassortiment en is één van de weinige echte bierrestaurants in Nederland. Toch hebben we een haat-liefde-verhouding met Rootz: het is meer restaurant dan café waardoor je je aan de bar wat verloren waant, de bieren op de kaart zijn behoorlijk aan de prijs en de bediening op het terras is niet de snelste. Genoeg gezeurd, we komen hier gewoon graag. De mensen van Rootz mogen blij zijn dat ze alleen nog maar de Rootz in het centrum hebben en dat Rootz Harbour en Rootz Beachclub niet meer bestaan. Stel je voor, in deze tijden, drie zaken die dicht zijn. Nog is het er maar eentje en dat is al zwaar.

De Grote Markt is verlaten

Houd 1,5 meter afstand

The Fiddler

Van Rootz naar The Fiddler

Na Rootz steken we de Grote Markt over, het verlaten horecaplein van Den Haag waar zaken als De Boterwaag, De Zwarte Ruiter, Hoender & Hop, Vavoom en Zeta nu een zieltogend bestaan leiden. We lopen door de Schoolstraat langs gaycafé De Vink en komen bij The Fiddler, een Engelse pub waar ook Animal Army brewery die de huisbieren, zoals Albino Fox, Redhead, Cream Bee, Sea Lion's IPA, Fuzzy Bearn Howling Wolf voor The Fiddler, waarvan een aantal uit Engelse handpompen worden getapt. We maken een praatje met een zwerver die aan ons vraagt hoe het met ons gaat. Met ons gaat het goed, we missen alleen de horeca. Met hem gaat het ook goed.

Beer Garden

Van The Fiddler naar de Beer Garden

Van The Fiddler naar de Beer Garden is ook maar een steenworp. Je slaat rechtsaf de Rivervismarkt in en loopt letterlijk rond de Grote 0f Sint-Jacobskerk met daarin de Haagse toren heen en dan ben je al bij de Beer Garden, die is gevestigd in de kelders van het Oude Stadhuis van Den Haag dat stamt uit 1564. dit gebouw bestaat uit twee gebouwen en een toren, die tussen de 16e en 18e eeuw zijn gebouwd. In deze kelders bevonden zich vroeger de rechtbank en de kerkers van de stad.

Hoppzak

Van de Beer Garden naar de Hoppzak

We lopen via Rond de Grote Kerk en slaan rechtsaf de Grote Halstraat en daarna meteen linksaf de Driehoekjes die uitkomt op de Oude Molstraat. Nog een keer rechtsaf en we zijn in de Papestraat en op de plaats van de volgende bestemming: het enigszins verborgen bierspeciaalcafé Hoppzak. De Hoppzak is een fijn café waar we regelmatig de uitdagende trap voor afdalen en aan de bar zitten om een bier te degusteren. Vooral de Gulpener Dort was/is een liefde voor ons (Red de Dutch Dort).

Huppel the Pub

Van de Papestraat naar de Oude Molstraat

De bocht om en naar rechts en daar is ie dan, onze tweede huiskamer, de Huppel, oftewel de Huppel the Pub. We hoeven niet naar de Ikea, we hoeven naar een bouwmarkt, we hoeven niet in een trein of tram te zitten, maar de Huppel is andere koek. We willen hier weer aan de bar zitten en slap ouwehoeren, we willen een Orval en een Zeezuiper drinken, we willen Jeroen, Eline, Marjolijn, Roelof, Geus en al die anderen zien, we willen ademen, we willen vrij zijn, we willen huppelen. Wat heeft het leven voor zin als we niet meer kunnen huppelen? Waar doen we het dan allemaal nog voor? Genoeg melancholiek, we moeten verder, altijd maar weer verder...

Free Beer Co

Van De Huppel naar Free Beer Co

We lopen door de Oude Molstraat langs Haagsche Broeder (ja, we denken ook aan jullie) en slaan rechtsaf de Molenstraat in. Op de hoek van de Prinsestraat en de Molenstraat zit de winkel van Free Beer Co, waar je naast flesjes en blikjes bier ook growlers kunt kopen, iets we tot dusver nog steeds niet gedaan hebben (shame). De winkel van Free Beer Co is net als de winkel van Haagsche Broeder nog gewoon open en draait misschien wel beter dan ooit tevoren nu je je bier niet meer in de horeca mag drinken, maar verplicht thuis.

Brody's Taphouse

Een hinkstapsprong naar Brody's

Schuin tegenover Free Beer Co en naast de beroemde coffeeshop Cremers zit Brody's Taphouse. De kortste etappe van onze #Covid19 wandeling dus. Bij Brody's stromen normaliter 25 bieren uit de taps, die voor een groot deel uit de Verenigde Staten komen.  Vandaar dat Brody's zichzelf ook wel Brody's American Taphouse noemt. Het is misschien een beetje om met een bordje 'Drink Lokaal' voor een tent te gaan waar het bier van ver komt, Maar Brody's is wel degelijk lokaal en een drinklokaal.

Bierbarry Kitchen **nieuw**

Van Brody's naar Bierbarry&Kitchen

We vervolgen onze weg en lopen door de Korte Molenstraat en slaan rechtsaf bij de Torenstraat. Op het pleintje zit naast Florencia, de bekendste koffie- en ijssalon van Den Haag en de hele wereld, Bierbarry&Kitchen, een gloednieuw biercafé/restaurant. De eigenaar kennen wij nog van Anna's Bar en we hebben beloofd snel langs te komen en hem als beerspot te prikken. Nu dus even niet. Dat komt nog hopelijk. Als hij gaat redden tenminste in deze coronabende. Het zal je maar gebeuren, je opent net je nieuwe zaak en dan komt corona langs...

De Bieb

Van Bierbarry naar De Bieb

We verlaten Bierbarry&Kitchen en lopen de Torenstraat uit in noordelijke richting, steken de brug over en slaan direct rechtsaf de Veenkade in. Achter de Koninklijke Stallen en achter de Paleistuin van Paleis Noordeinde en op de plek waar vroeger de bibliotheek van Den Haag gevestigd was, vind je Café De Bieb met 8 taps en behoorlijk wat flessen bier op de kaart. Wij komen er graag om wat te drinken of te ontbijten of lunchen. Vooral 's zomers al je terecht kunt op de terrasboot is het hier aangenaam vertoeven. Damn!

Café de La Gare

Van De Bieb naar Café de la Gare

We laten de De Bieb voor wat het is en lopen de Veenkade en slaan rechtsaf de Prinsestraat in, we passeren weer Brody's American Taphouse en de Free Beer beershop en gaan weer links de Molenstraat in, dan links naar het Paleis Noordeinde en meteen rechts de Heulstraat in. Bij het Lange Voorhout/Kneuterdijk sla je linksaf de Parkstraat in en meteen rechts de Kazernestraat. Na een paar honderd meter slaan we de Nieuwe Schoolstraat in waarna je na de bocht een pleintje aantreft waar Café de la Gare zit, die tevens sinds kort de Bordelaise uitbaten.

Van Kinsbergen

Van La Gare naar Van Kinsbergen

Na Café de la Gare lopen we de Nieuwe Schoolstraat en slaan linksaf de bij de Mauritskade. Na een tijdje gaat deze over in de Kortenaerkade en de Hogewal. Wij kiezen voor de rechterkqnt, de Korteaerkade die snel overgaat in de Piet Heinstraat. Bij de Van Galenstraat gaan we rechtsaf en aan het einde linksaf. Van Kinsbergen zit op het Prins Hendrikplein en is het laatste beer spot op onze #Covid19 wandeling. Lokaal Duinoord is een horecabrug te ver dit keer. Ook Van Kinsbergen is dicht, maar hier proberen ze nog wel wat afhaaldingen via het raam te verkopen.

Onder de Loep #020: Nevel Gulzig

De brouwer

 

Het bier

Gulzig is  een New England IPA (NEIPA), maar dan wild en funky.De gistblend die is gebruikt (Funktown en Amalgamation) ging compleet uit zijn dak in de tank en creërde aroma’s die je niet zo snel zou verwachten bij een dubbel gedryhopte pale ale. Bieren met Brettanomyces worden vaak geassocieerd met tropische smaken, maar Gulzig blijft dichtbij huis met subtiele noten van mandarijn, braam en rokerig leer. Verwacht een licht zure, zacht bittere pale ale met veel fruitigheid en een flinke dosis boerderijleven.

 

Onder de Loep #019: Tommie Sjef Blancs

Tommie Sjef Wild Ales

We citeren Wikipedia (en dan moet je meteen oppassen natuurlijk):

Tommie Sjef Koenen begon met brouwen in 2013, na het proeven van zijn eerste zure bier in Antwerpen. Omdat hij zelf op dat moment geen lambiek kon brouwen ging hij steeds op en neer naar België om deze grondstof te halen, om het dan zelf in Den Helder te steken en laten rijpen. Het heen-en-weer reizen werd hij zat en het werd ook steeds moeilijker om aan lambiek te komen, dus besloot hij zelf gistculturen verzamelen en te gaan brouwen. De bieren laat hij rijpen in het schuurtje van zijn moeder.

In de zomer van 2015 werkte Tommie als assistent brouwer bij Oedipus waar hij zijn eigen wort maakte en mee naar huis nam. De hoeveelheid bier die hij dan heeft liggen om te rijpen is wettelijk te veel voor persoonlijk gebruik. Dat zorgt ervoor dat hij zich inschrijft bij de KvK, dit is de officiële start van Tommie Sjef Wild Ales.

In 2016 verschijnen de eerste bieren op de markt, die goed worden ontvangen waardoor de vraag het aanbod snel overstijgt. Hij breidt zijn brouwerij uit naar een loods van 150m2, mede mogelijk gemaakt door een crowdfundingsactie. Zijn productie wordt hiermee verdubbeld.

In deze tekst staat een aantal onzuiverheden die nadere toelichting behoeven. Zo is Tommie Sjef Koenen misschien zelf dan wel een brouwer, maar Tommie Sjef Wild Ales is geen brouwerij, maar een brouwerijhuurder (volgens de website Nederlandse Biercultuur). Hierbij wordt een brouwerij gedefinieerd als een brouwerij met eigen ketels gericht op de verkoop van bier onder de eigen merknaam en een brouwerijhuurder als een brouwerij zonder eigen ketels gericht op de verkoop van bier onder de eigen merknaam.

Bovenstaande betekent in ieder geval dat er in Den Helder geen brouwketels staan en dat Tommie Sjef zijn basisbier elders haalt, wellicht nog steeds bij Oedipus in Amsterdam, maar dat is niet bekend. En zelfs dat klopt niet helemaal, zelfs dat is niet helemaal zuiver. Ook Nederlandse Biercultuur slaat hier de plank een beetje mis. Tommie Sjef laat namelijk technisch gezien geen bier elders brouwen. Op het moment dat Tommie Sjef het overneemt van de brouwerij is het namelijk geen bier, maar wort. En volgens de definitie van het Warenwetbesluit Gereserveerde Aanduidingen mag de aanduiding bier pas worden gebezigd voor een drinkwaar verkregen na alcoholische vergisting van wort. Wort is onvergist bier, een halfproduct van bier dat alle stadia van het brouwen van schroten tot en met koken heeft doorlopen, behalve de vergisting. En dat is juist wat Tommie Sjef doet en waar het goed in is: vergisten, met wilde gisten welverstaan. Tommie Sjef is dus noch brouwerij, noch brouwerijhuurder, maar een hybride daartussen, zeker als bedenkt dat de vergisting de belangrijkste fase van het brouwen is en de rest maar een opmaat daar naar toe. Bij het vergisten worden laat de brouwer zijn echte kunsten zien, daar worden de bokken van de schapen gescheiden, daar staan de echte kerels op.

Het is ook de vraag hoe hij dat doet: de wort vervoeren van de brouwerij waar hij het maakt (Amsterdam?) naar Den Helder waar de wort vergist wordt. Afgekoelde wort is namelijk zeer gevoelige voor bacteriële en andere besmettingen. Technisch gezien is het wel mogelijk. We hebben het eerder gezien, bijvoorbeeld bij de Kommunbrauerei in Wischeneschenbach in het Zoigl-gebied.

Nog een onzuiverheid in de tekst. Er staat dat hij wettelijk teveel heeft voor persoonlijk gebruik. Dat klopt niet, daar is geen wettelijke grens voor. Amateurbrouwers mogen in hun eigen huis een hoeveelheid bier brouwen die voor henzelf en eventueel hun gasten is bedoeld. Zolang het maar voor eigen gebruik is, gelden verder geen regels. Er is dus geen maximumhoeveelheid. Dat verandert op het moment dat een amateurbrouwer zijn of haar bier verkoopt, ruilt of weggeeft, dit valt onder een ‘handeling in het economisch verkeer’ en dan ben je snel een professionele brouwer die accijnzen moet afdragen. Voor de wet gaat het dus niet om de hoeveelheid, maar om het wel of niet persoonlijk gebruik.

Blancs

Blancs (9,0%, met wilde gist en melkzuurbacteriën) is een hybride tussen bier en wijn en daarmee kan de vraag worden gesteld of dit nog wel een bier mag worden genoemd. Tommie heeft de Blancs volgestopt met witte wijndruiven, 600 gram per liter bier. Is de Blancs dan nog wel bier? Voor het antwoord op deze vraag gingen we ook hier naar het Warenwetbesluit Gereserveerde Aanduidingen. In artikel 7b wordt bepaald dat de aanduiding bier uitsluitend mag worden gebezigd voor een drinkwaar verkregen na alcoholische gisting van wort, hoofdzakelijk bereid uit zetmeel- en suikerhoudende grondstoffen, hop en brouwwater, met dien verstande dat ten minste 60% van het extractgehalte van de wort, voor vergisting, afkomstig is van gerste- of tarwemout. Voldoet de Blancs daar aan? Ja, waarschijnlijk wel. Als je grammen en liters bij elkaar mag optellen, dan kom je uit op 62,5% (1/1,6) bier en 37,5% witte wijndruiven (0,6/1,6). Daarmee voldoet de Blancs net aan de definitie van bier en mag het bier worden genoemd.

Tommie Sjef beheerst ook de kunst van het steken, iets waar we de geuzebrouwers en -stekers zoals Oud-Beersel en Cantillon. De blend bestaat uit twee oudere vaten bier die ruim twee jaar hebben gerijpt op Chardonnay-druiven die daarna werd aangevuld met een kleine hoeveelheid bier dat 9 maanden op Muscat-druiven heeft gerijpt. Dit geeft de Blancs wat bloemige en fruitige tonen en een zekere frisheid. Een jonge Blancs heeft typische Muscat-tonen: bijna als een bewolkte, frisse natuurlijke wijn. Maar als je hem wat langer laat rijpen, dan krijg de complexe, licht geoxideerde en bijna nootachtige smaken die uit de oudere vaten bier komen.

 

Onder de loep #018: Tom Yum Gose

The Wild Beer Co

The Wild Beer Co werd opgericht in 2012 op het hoogtepunt van de craft beer revolution door een Californische brouwer en een Engelsman en is gevestigd op een boerderij in het landelijke Somerset (Verenigd Koninkrijk).  Daar doen ze bijzondere dingen met hun Wild Beer; zo hebben ze hun eigen wilde huisgist 'gevangen' in de naburige ciderboomgaard en maken ze vaak gebruik van seizoensgebonden, wilde ingrediënten uit de omgeving.De rijping van de bieren van de bieren vindt plaats op houten vasten (barrel-aging).

De basisbieren van The Wild Beer Co worden gebrouwen onder de naam Westcombe Brewery, die op dezelfde boerderij is gevestigd, maar het echte werk vindt plaats door de wilde vergisting en de rijping op houten vaten.

Tom Yum Gose

Tom Yum Gose is een Gose, een bierstijl uit het Duitse Leipzig en Goslar, waar naast gerst en tarwe, om ook zout en koriander worden toegevoegd. De moderne Gose wordt niet meer spontaan vergist, maar het zuur wordt verkregen door melkzuurgisting. De zure smaak wordt vervolgens enigszins verlicht en verfijnd door de toevoeging van kruiden als koriander. Ook wordt zout toegevoegd om het vroegere mineraalrijke en ietwat zoute water van Goslar te benaderen.

The Wild Beer Co heeft haar Gose opgepept met invloeden uit de Thaise keuken: 4 soorten gedroogde pepers, koriander (zat al in de Gose) en citroengras. We hebben niet kunnen achterhalen of The Wild Beer Co hier wilde/spontane vergisting (brettanomyces) heeft toegepast in plaats van melkzuurvergisting hebben we niet kunnen achterhalen, maar daar gaan we maar even vanuit. En dat is mooi en zelfs nog beter in de historische context van de Gose.

Misleidend is echter de naam Tom Yum. Tom Yum is een pikante heldere en zure soep uit Thailand, die ook in de buurlanden Laos, Maleisië, Singapore en Indonesië wordt geserveerd. "Tom" betekent "koken" en "yam" refereert aan een pittige en zure Thaise salade die ook in het hele land wordt geserveerd. De Thaise keuken staat bekend om het combineren van verschillende smaken binnen een maaltijd. in dit geval pittig en zuur. De verse ingrediënten in de  Tom Yum soep bereid zijn knoflook, citroengras, limoenblaadjes, champignons, limoensap, groene chilipeper, koriander en Thaise basilicum. De Tom Yum Gose benadert dus wel de Tom Yum en is zeker pittig en zuur, maar mist ook een heel aantal ingrediënten die de Tom Yum wel heeft, zoals knoflook, limoenblaadjes, limoensap en Thaise basilicum en champignons, maar die laatste gaat natuurlijk wel erg ver voor een bier.

 

Onder de loep #017: Massive Brett Destruction

La Calavera - love craft beer, hate fascism

Cervecería  La Calavera opende haar deuren in 2012 en is een typisch product van de craft beer revolution die in de jaren 10 door de wereld raasde. Bij La Calavera nemen ze craft heel serieus, ze blijven verre van de grote industrie en dicht bij de hop en de mout en hun smaken en aroma's. La Calavera is voortgekomen uit het werkbedrijf Riembau (vergelijkbaar met De Prael Oudezijds, De Prael Houthavens en De Prael Den Haag voordat die hun ziel verloren), die het deelt met restaurant La Barricona, met wie het een gezamenlijk gastronomisch bierproject onderhoudt.

Bij La Calavera nemen ze wel meer dingen serieus. Zeg tegen een Schot niet dat hij Engels is en zeg tegen een Catalaan vooral niet dat hij Spaans is. Zeker nu niet. La Calavera is Catalaans en dat willen ze weten. En ze nemen ook andere dingen serieus. Zo schreeuwen ze bij binnenkomst meteen dat ze van craft beer houden en dat ze fascisme haten. Wat die twee met elkaar te maken hebben, blijft in het ongewisse, maar kennelijk vinden ze dat bij La Calavera erg belangrijk. En ze hebben wel meer linkse hobby's (zoals rechtse rakkers dat plachten te noemen). Zo steunen ze de demonstraties tegen de Quinto Centenario, een Spaans, een autosnelweg in het zuiden van Spanje die Sevilla met Portugal verbindt en waar geen tol wordt geheven. En zijn ze erg voor de Antimili Rock, een rockbeweging die zich tegen het militarisme richt.

Over Massive Brett Destruction

Met de informatievoorziening over de Massive Brett Destruction zijn ze bij La Calavera niet al te scheutig. Dat nemen ze als craft brewers kennelijk niet al te serieus. We komen niet verder dan termen als brettanomyces, American Wild Ale en 8,0%. Daar kunnen we niet zoveel mee, daar worden we niet vrolijk. Het etiket maakt het nog enigszins met de ontblote borsten van de vrouw met het gasmasker op. Maar we begonnen het proeven al met een enigszins zuur gezicht

Onze ietwat zure mening over de Massive Brett Destruction: licht azijnachtig, lichte fruitigheid van kersen (morellen) en perziken, een beetje tannine, medium zuurgraad, citrusachtig. Een fris doordrinkbaar bier met een bittere smaak. De Massive Brett Destruction wordt echter nergens massive en zeker niet destructive. Met dit gebrek aan intensiteit kun je dit bier zelfs lichtvoetig. Een bier dat zijn naam en zijn belofte niet waarmaakt.