Street art is eigenlijk met geen pen te beschrijven, het is niet in een definitie te vangen en niet in een hokje te plaatsen. Maar goed, we gaan toch een poging wagen. Street art is rauw, het is vrij, het is (vaak) illegaal, het heeft soms een mening, het thinks-out-of-the-box, het kleurt buiten de lijntjes en het geeft vooral de grijze, saaie wereld om ons heen wat kleur. Dat is de street art die Follow the beer tegenkomt bij haar tochten op weg naar de zoveelste obscure bierspot.
We ontkomen er niet aan om street art toch in een hokje te plaatsen. Dus de officiële omschrijving: street art is een kunstvorm gerelateerd aan de graffitibeweging. Onder street art vallen diverse illegaal of legaal aangebrachte kunstuitingen aan de openbare weg die niet onder de pure graffiti vallen en evenmin tot de officiële kunst behoren. Street art komt voor in de vorm van schilderingen, stickers, sjabloondruk en posters, maar ook zelf geplaatste beelden, muurschilderingen en mobielen vallen hieronder. Het grote verschil tussen graffiti en andere street art is dat het bij graffiti vaak primair om decoratieve naamtags gaat (en dus om de makers) en dat bij street art meestal de afbeeldingen en de boodschap erachter belangrijker zijn. Het kwaliteitscriterium voor graffiti is de moeilijkheidsgraad en voor street art de originaliteit en uitdrukkingskracht. Veel makers van street-art werken anoniem en verspreiden afbeeldingen zonder tekst of signatuur. Het verschijnsel is ontstaan in de jaren zeventig van de 20e eeuw en werd toen gebruikt om politieke standpunten duidelijk te maken. Later verdween het fenomeen weer naar de achtergrond en het dook pas weer op in de late jaren negentig als kunstvorm waarbij de straat als tentoonstellingsruimte dient.
