Follow the Trend #004: De Beerblender

De Beerblender

Urbanaut is een brouwerij uit Auckland (Nieuw-Zeeland) die volgens zeggen niet bang is om eens wat anders te doen. Zo hebben zij de Beer Blender serie uitgebracht. Een setje van 2 blikjes aan elkaar verpakt waarbij het de bedoeling is dat je ze eerst apart van elkaar drinkt en daarna door elkaar mixt voor een nog betere smaakervaring. Per toeval stuitten wij op deze editie van de Tangelo Hazy IPA en de Champagne IPA in bierwinkel Just in Beer in Groningen.

We betaalden een slordige € 10,00 voor twee blikjes van 0,25 cl, een stevige prijs voor doodnormale IPA's. Daar mag je wel wat van verwachten. Braaf als we zijn, volgden we exact de aanwijzingen van de brouwer: drie glazen, eentje voor de Tangelo Hazy IPA, eentje voor de Champagne IPA en eentje voor de blend. Onze mening? De brouwer heeft een punt om deze twee IPA's te blenden.

De Tangelo Hazy IPA is een NEIPA, een substijl van de IPA. Deze substijl kan worden omschreven als een IPA met intense fruitsmaken en -aroma's. De body is zacht en romig, en het bier is vaak troebel. Het bier komt minder bitter over dan de Amerikaanse IPA, maar er zit wel enorm veel hop in. Dat komt omdat de hop vooral aan het einde van het komen en in het dryhoppen wordt toegevoegd, waardoor de fruitige aroma's en smaken naar boven komen en de bitterheid naar de achtergrond gaat. Dat klopt ook voor de Tangelo Hazy IPA, die soepel en zachtis en grassige en fruitige tonen heeft. De Champagne IPA is een IPA die vergist is met champagnegist. Je zou wat meer koolzuur verwachten, maar deze Champagne IPA heeft dat juist niet, maar wel een droge en elegante smaak.

De conclusie tot zover: twee prima IPA's die wel veel te duur zijn. De blend is ook lekker en geeft prima bouquet aan aroma's en smaken. Het is niet dat er een wereld opengaat, maar wel goed bedacht!

Just in Beer, Groningen

Onder de loep #048: La Debauche Luxure

Over La Debauche

Brasserie La Debauche (letterlijke vertaling uit het Frans: losbandigheid) verhuisde aan het begin van 2018 naar de Rue des Lignes in Angoulême, een stad in het zuidwesten van Frankrijk en tevens hoofdstad van het departement Charente. Hier, op een kruispunt van spoorlijnen, brouwt La Debauche zijn bieren en wordt het assortiment verder ontwikkeld. Maar nog veel belangrijker, hier is een echte kelder gecreëerd waar bieren kunnen rijpen en is er ook een proeflokaal waar je de bieren kunt drinken en een ruimte gewijd aan afhaalmaaltijden. De brouwerij is uitgerust met een 50 hectoliter-brouwhuis en nieuwe vergistingstanks, waar ook brouwerijhuurders gebruik van kunnen maken, en wort wordt gemaakt als basis voor sterke drank, zoals whisky.

Bij La Debauche nemen ze de tijd voor het rijpingsproces, het proeven en het dan opnieuw laten rijpen (indien nodig). Hiertoe gebruiken ze verschillende soorten vaten: cognac, rode wijn (Domaine de l'île Margaux), bourbon Heaven Hill, olorosso, sherry. En het resultaat is steeds anders, evenals hun verlangens en nieuwsgierigheid. Iedere rijping in vaten die hier wordt uitgevoerd, voegt iets toe aan hun leerproces, aan hun ervaring en geeft hun bieren krachtige en unieke aromatische geuren, kleuren en smaken.

La Debauche heeft dan ook een uitgebreid assortiment van soms knotsgekke bieren. Wat te denken van de Délice Glacé (ice cream pale ale) of de Milkshake Passion IPA. Wil je meer weten, neem dan hier een kijkje.

Follow the Beer nam de La Luxure onder de loep. Wij houden wel van wat luxueuze losbandigheid!

 

Over La Luxure

La Luxure wordt omschreven door de brouwers als een pastry sour van 7,3% waaraan een 'monsterlijke' hoeveelheid kersen, bananen en koffie zijn toegevoegd. Te lezen valt dat het hier om 400 kilo kersen- en bananenpuree gaat en om 16 kilo koffie. Dat zegt natuurlijk niet zoveel als  je niet weet hoeveel de batch bedroeg. Maar goed, ze noemen het zelf monsterlijk.

Onze mening: in een pastry sour verwacht je in ieder geval een zoet element (bv. door het gebruik van ahornsiroop of lactose) en vaak ook wat fruitigheid. Dat vind je ook terug in de La Luxure. Gek genoeg blijft het bier overeind en in balans. En dat terwijl de losbandige brouwers aankondigden dat ze een monsterlijke hoeveelheid kersen, bananen en koffie hebben toegevoegd. Ze hebben in ieder geval geen monsterlijk bier afgeleverd, want smaak en aroma kloppen nog steeds. Dat komt natuurlijk door de rijping op houten vaten. Welke dat is geweest, dat vertelt het verhaal niet. Maar voor dit keer laten we het er bij zitten. De slotsom, een beetje gek, maar wel lekker. Wat ons betreft mogen ze door naar de volgende losbandige ronde. Wij verlangen er naar en blijven nieuwsgierig.

 

Onder de loep #042: Pelta Brewing uit Bulgarije

Over Pelta Brewing

Pelta Brewing is een moderne, enthousiaste en innovatieve microbrouwerij/brouwerijhuurder uit Plovdiv (Bulgarije). Pelta werd opgericht door twee jongemannen met illustere namen Atanas Bozhkov en Dimitar Djaldeti. Zij reisden de wereld rond, onderzochten de beer scene  en brachten het beste wat zij vonden terug naar Bulgarije om hun eigen bier te maken; hierbij vergaten zij ook niet de Bulgaarse cultuur en smaak.

Atanas en Dimitar runnen momenteel een craft beer bar in Plovdiv en laten hun bieren brouwen bij BRLO in Berlijn. Ongetwijfeld zullen ze de ambitie hebben om ooit hun eigen Bulgaarse ketels te hebben in Plovdiv of elders. Ze willen in ieder geval miljoenen mensen bereiken met hun bier. En wij zijn niet lullig om ze een handje te helpen hierbij. Ga zo door mannen! Продължавайте така, момчета!

Plovdiv (Bulgaars: Пловдив) is de op een na grootste stad van Bulgarije en is de hoofdstad van de gelijknamige oblast. Plovdiv telt ongeveer 350.000 inwoners en is met haar 8.000-jarige geschiedenis één van de oudste steden van Europa. Haar motto is dan ook "Antiek en eeuwig". De stad biedt een moderne aanblik, mede door de heropbouw na een zware aardbeving in 1928. Niettemin is de oude stad geheel opgetrokken in traditionele Bulgaarse bouwstijl en heeft het de status van openluchtmuseum. In de omgeving zijn resten gevonden van een oude Thracische vesting en van een Romeins amfitheater, stadion en forum. Eveneens in de stad en in de buurt van de stad vind je belangrijke, historische, Oosters-orthodoxe kloosters en kerken, maar ook moskeeën en tempels.

Op advies van Lora proefden wij vier bieren van Pelta Brewing en voorzagen deze van korte smaaknotities en andere bemerkingen: de Hoppy Lips, de 911 SIPA, de Anthipa IPA en de Bassline DIPA. In een afzonderlijk kader is een samenvatting opgenomen van de hop-soorten die bij deze bieren zijn gebruikt.

Locked & Lost in Translation

In English this time, especially for our beloved Lora. She has been locked down in the Netherlands since the Corona-outbreak. How she must feel locked down and lost in translation in our strange countries with our funny language and culture.

Lost in Translation - movie about loniless of two people who wander through an immense, chaotic city, they don't speak the language and don't understand the culture. Some taglines; "Everyone wants to be found" and "Sometimes you have to go halfway around the world to come full circle"

Обичаме те, Лора!

Lora over de Hoppy Lips IPA

Hoppy Lips, a dry hopped IPA with Azacca, Vic Secret & Sabro, squeezes every drop of the tropical fruit character from this popular hop variety and makes your imagination and senses travel through the tropics. Hoppy Lips has 6% ABV.

Onze mening: onze eerste smaaknotitie was milky (melkachtig), dat klopt met de hint van room in de Sabro hop. Het is volgens ons meer dan een hint, het is sterk aanwezig. Verder wat dun en vlak in de smaak. Van Hoppy Lips verwacht je iets meer, iets meer zoete verleiding en alcoholische bedwelming. Dat is wat lippen moeten brengen.

Lora over de 911 SIPA

Since our passion for sour beers is as deep as for IPAs, the hoppy Sour IPA911 is brewed with massive amounts of Galaxy, Ekuanot & Nelson Sauvin.It's always a good idea to have a hidden stash from 911 when an emergency occurs. 911 has 6% ABV as well.

Onze mening: een mooie IPA met een explosie van tropisch fruit en citrus in aroma en smaak. Nelson Sauvin brengt wat zuur van een droge witte wijn, maar dat blijft wel op de achtergrond. Wij konden niets session-achtigs aan deze IPA ontdekken.

Lora over de Anthipa IPA

Due to the popularity of Anthipa, there is a new batch available waiting to be enjoyed as well. Anthipa (Anti-IPA on the ANcient THeatre scene) brings the culture of the most beautiful Bulgarian metropole Plovdiv to the beer scene with a design based on the Roman amphitheater of the city. It is a New England IPA, dry hopped with Mosaic, Callista and Centennial and has 6,6 % ABV.

Onze mening: goed gelukt als New England IPA. Lekker aroma van tropisch fruit en ook een mooie troebelheid. Door het ietwat hogere alcoholpercentage ook genoeg body om overeind te blijven. De Bulgaarse noot zit alleen in de "Anthi", maar wij zijn niet tegen dit bier.

Lora over de Bassline DIPA:

Bassline is a DDH (double dryhopped) Cryo* Dipa, dry hopped with Citra Cryo & Ekuanot Cryo. This beer brings the summer festival vibes back and has 8% ABV.

Onze mening: een goeie strakke DIPA waarbij de aroma en smaak van tropisch fruit en citrus goed combineert met het hogere alcoholpercentage van een DIPA (Double IPA). Ja, dit is de passie van lippen, van zoete verleiding en van alcoholische bedwelming.

IPA versus Session IPA

In het algemeen kan worden gesteld dat een Session IPA een lichter alternatief (3,0-4,0%) is voor de gewone IPA die al gauw een alcoholpercentage bevat van boven de 6,0-6,5%. Bij de term "lichter alternatief" gaat het dus om het alcoholpercentage en niet om smaak en aroma. De Session IPA's die vandaag de dag worden gebrouwen, zijn net zo hoppig, bitter en verfrissend als de gewone IPA’s die twee keer zoveel alcohol hebben, stellen veel brouwers. Session IPA's missen echter wel vaak body, waardoor ze snel de neiging hebben te vervlakken in de mond en nasmaak.

De 911 SIPA met zijn 6,0% van Pelta Brewing is op basis van het bovenstaande geen SIPA, maar een gewone IPA. Dat dondert geen moer, want hij was verdomde lekker.  SIPA или IPA, на кого му пука?

 

Over Cryo hop

Cryo hoppen zijn nieuwe, innovatieve en inmiddels veelgevraagde en populaire hop-soorten. Elke Cryo hopsoort doorloopt een cryogeen proces: bij een extreem lage temperatuur wordt de hop met hele bladeren gescheiden in geconcentreerde lupuline (de bittere, gele stof die uit de vrouwelijke hopplant wordt gewonnen en het werkzame bestanddeel uit hop dat bier langer houdbaar maakt en zijn bittere smaak geeft) en schutbladen (bij pellets verder niet meer gebruikt, bij hopbellen wel) om de etherische oliën en harsen te behouden. Het resultaat: hop-pellets met een hop-kracht die 40-50% hoger is dan de traditionele hoppellets. En daarbovenop een verbeterde hop-smaak met sappige, harsachtige en fruitige kenmerken. Perfect voor het maken van IPA's.

De gebruikte hopsoorten

Hoppy Lips - combinatie van Azacca, Vic Secret en Sabro. Azacca: Amerikaanse aromahop met aroma van tropisch fruit en citrus en een smaak van mango, ananas, mandarijn en dennen. Vic Secret hop: Australische hopsoort met grenen, kruiden en tropische fruitsmaken. Sabro hop: Amerikaanse aromahop bekend om fruitige en citrusaroma's van mandarijn, kokosnoot, tropisch fruit en steenfruit met hints van cederhout, munt en room.

911 SIPA - combinatie van Galaxy, Ekuanot en Nelson Sauvin. Galaxy: Australische dubbeldoelhop met een hoog alfahop (bitterheid) met citrus- en passievruchtaroma en -smaak. Ekuanot (voorheen Equinox):  Amerikaanse aromahop met citrus, tropisch fruit, met kruidige kenmerken. Nelson Sauvin: Nieuw-Zeelandse dubbeldoelhop, heel fruitig, smaken van kiwi en witte wijn.

Anthipa - combinatie van Mosaic, Callista en Centennial. Mosaic: Amerikaanse dubbeldoelhop met citrus, aarde, floraal, fruitig, gras, dennen en kruiden in aroma en smaak. Callista: Duitse kruising van een vrouwelijke Hallertau Tradition-aromahop en een mannelijke variëteit van het Hüll-onderzoekscentrum met citrus, steenfruit, passievrucht, roden bessen en kruisbes in aroma en smaak. Centennial: Amrikaanse dubbeldoelhop met bloemige en citrustoetsen in aroma en smaak.

Bassline - combinatie van Citra en Ekuanot. Citra: Amerikaanse aromahop met citrus en tropisch fruit, met een redelijke bitterheid   Ekuanot (zie ook 911 SIPA):  Amerikaanse aromahop met citrus, tropisch fruit met kruidige kenmerken.

 

Onder de loep #030: Toccalmatto Hoppy Tripel

Over Toccalmatto

Born to Be Different. Born to Brew Different

Toccalmatto werd opgericht in 2008 in Fidenza (Parma) met een brouwinstallatie van 550 liter per batch door Bruno Garilli die hiermee zijn droom verwezenlijkte. De brouwerij richtte zich in eerste instantie op de hype van de nieuwe hopsoorten. In 2010 wordt Zona Cesarini gepresenteerd op de Domus Birrae in Rome als één van de eerste Pacific IPA's die ooit zijn gemaakt. Dit bier wordt één van de vlaggenschippen van de brouwerij. Een jaar later (2011) komt de Stray Dog (Bitter) op de markt dat hoge ogen gooit bij verschillende wedstrijden als Beste Bitter.

In 2015 wordt een nieuwe brouwinstallatie in gebruik genomen met een capaciteit van 50 hectoliter en verhuist de brouwerij naar een industrieterrein in Fidenza. De winkel blijft gevestigd in het centrum van Fidenza. Twee jaar later gaat Toccalmatto een samenwerkingsverband aan met de Belgische brouwer Caulier. Wat deze samenwerking precies behelst, is niet bekend (productie? expeditie? anders?). In 2020 wordt de nieuwe installatie voor het vullen en verpakken in blik in gebruik genomen. Deze afvullijn bevindt zich in de brouwerij en hier worden de volgende bieren op afgevuld: Zona Cesarini, Skianto, Madame Satan en de Fistful of Hops.

In het assortiment van Toccalmatto zijn naast de Hoppy Tripel de volgende bieren te vinden: Stria (golden ale, 4,8%), Ambrosia (witbier, 4,5%), Skianto (session IPA, 4,3%), Stray Dog  (Bitter, 4,2%), Sibilla (saison, 6,0%), Zona Cesarini (Pacific IPA, 6,6%), Maciste (DIPA, 8,5%), Madame Satan (New England IPA, 7,2%), Re Hop (APA, 5,0%) en Fsitful of Hops (American IPA, 6,0%).

The Beer Freak Show

Over de Hoppy Tripel

op de website van Birrificio Toccalmatto is de Hoppy Tripel niet eens te vinden (zoals een echte craft brouwer betaamt natuurlijk), maar op Bierista wordt het als volgt beschreven:

Toccalmatto Hoppy Tripel is een Italiaanse eerbetoon aan de Tripel. Dit is de beroemde Belgische bierstijl die vaak al sinds de Middeleeuwen in elke Belgische Trappistenbrouwerij wordt gebrouwen.

Sorry Bierista, daar klopt natuurlijk geen bal van. De oorsprong van de bierstijl tripel is namelijk grotendeels onbekend en in nevelen gehuld. De belangrijkste theorie is dat het op de een of andere manier de kracht van het bier aangeeft (enkel, dubbel, tripel, quadrupel). Hoewel zowel de term tripel en het soort bier (sterke Pale Ale) al voorkwamen, was het Westmalle in 1956  de Westmalle Tripel op de markt bracht en de bierstijl een push gaf. De Westmalle Tripel werd met op grote schaal gekopieerd door Belgische brouwerijen en in 1987 breidde een de Nederlandse  trappistenbrouwerij, De Koningshoeven, haar assortiment uit met de La Trappe Tripel. Later waaide de bierstijl over naar de VS en andere landen, en wordt nu gebruikt door een reeks van seculiere brouwers voor een sterke Pale Ale in de stijl van Westmalle-Tripel.

De bierstijl tripel is een zwaar bovengistend bier met een hergisting op fles. De kleur varieert tussen blond en amber (Westmalle zelf is tamelijk blond, maar Nederlandse versies neigen vaker naar amber). Het heeft veelal een sterke moutige en/of hopbittere smaak en een alcoholpercentage van 7 tot 10% (hoewel wij liever spreken van 8-9%).. Het hoge percentage komt niet noodzakelijk uit de hoge moutstorting, vaak wordt er eventueel suiker in de vorm van glucose toegevoegd om het hoge alcoholpercentage te bereiken.  Kenmerkend voor een tripel is ook vaak een hoger koolzuurgehalte.Pure brouwers vinden dit een vorm van valsspelen; zij hebben de voorkeur voor volmoutbieren.

De Hoppy Tripel van Toccalmatto voldoet aan al het bovenstaande: 9,0% alcohol,bovengistend en blond en krachtig en met een kruidig aroma en smaak door het gebruik van koriander (zoals wel vaker wordt gebruikt in tripels) en/of mentol en/of witte peper (van de laatste twee zijn we niet zeker of die ook daadwerkelijk zijn toegevoegd). Het hoppy karakter van het bier komt door een flinke toevoeging van Europese en specifiek Franse hopsoorten (welke dat zijn, is niet bekend). Maar al dit geweld dringt de moutsmaak (combinatie van gerste- en tarwemout) niet naar de achtergrond.

 

 

 

Mix&Match #002: Hertog Jan Winterbier en Lowlander Winter I.P.A.

Tijd voor de tweede mix&match. Dit keer kozen we voor een Hertog Jan Winterbier met een Lowlander Winter I.P.A. Waarom deze keuze? Twee winterbieren, dat moet toch iets moois opleveren. Lees hier het resultaat.

Hertog Jan Winterbier

Hertog Jan Winterbier is het derde seizoensbier van Hertog Jan (voorheen de Arcense Stoombierbrouwerij, maar dat waren mooiere tijden). De andere twee zijn het Bockbier en de Lentebock. Het Winterbier is speciaal gebrouwen voor de koude, gure periode. Dit jaargetijde heeft Hertog Jan op het idee gebracht om na 13 jaar weer Hertog Jan Winterbier te gaan brouwen. Toch is ons Winterbier geen standaardbier voor deze tijd, want in tegenstelling tot de meeste winterse bieren is het licht, goudgeel van kleur, maar wel zwaar (8,8%) met een zoete, licht bittere smaak en kruidige, fruitige aroma’s. Aldus de brouwer.

Lowlander Winter I.P.A.

Lowlander Beer is een brouwerijhuurder uit Amsterdam-West die zich gespecialiseerd heeft in het gebruik van planten, kruiden en specerijen bij het brouwen, iets wat vroeger heel normaal was maar wat de laatste eeuw in de vergetelheid is geraakt. Zo ook bij de Winter IPA (die Lowlander consequent als I.P.A. spelt, dus met puntjes). Lowlander riep mensen op om hun kerstboom te doneren en haalde daarmee ruim 150 bomen op. Met de hand werden alle naalden (oh denneboom wat zijn je sparrennaalden wonderschoon) geplukt en geconserveerd, waarna ze samen met jeneverbes gebrouwen werden tot een frisse 5% Winter IPA, waarbij naast een flinke hopscheut ook nog tarwemout werd gebruikt. De Winter IPA heeft aroma’s die doen denken aan een winterse boswandeling en een hoppig citruskarakter wat het bier verrassend en verfrissend maakt. Aldus de brouwer.

Lowlander ging nog een stapje verder met zijn Winter IPA en ging een samenwerking aan met Adopteer een Kerstboom (een kweker van eigen bodem die al jaren aan hergebruik van kerstbomen doet) om een biologisch, duurzaam Lowlander kerstbomenbos te kweken. Voor iedere verkochte Winter IPA doneert Lowlander €0,05 voor de aanplant. Hoe meer kerstbomen er geadopteerd worden, hoe minder afval, zodat steeds meer Nederlanders kunnen genieten van een gezellige én duurzame kerst.

De Mix&Match

We blenden het Hertog Jan Winterbier en de Lowlander Winter IPA tot één geheel. Het resultaat viel tegen. De frisse smaak van de Winter IPa viel geheel weg. De subtiele smaak van de naalden van de kerstbomen en jeneverbes verdwenen als sneeuw voor de zon. Het aangenaam zoete, verwarmende van het Hertog Jan Winterbier werd ook afgezwakt. Helaas, niet iedere blend is een succes. Soms versterken twee bieren elkaar, maar soms werken ze elkaar juist tegen en had je ze beter individueel en gescheiden van elkaar kunnen proeven. Volgende keer beter.

Brand Bierbrouwwedstrijd 2019 – Winterbier

Voor de 8e keer alweer werd dit jaar de Brand Bierbrouwwedstrijd gehouden. De finale was zaterdag 11 mei, nadat in de afgelopen jaargangen uitstapjes waren gemaakt naar andere locaties, gelukkig weer bij de Brand Bierbrouwerij in Wijlre (Limburg). De Brand Bierbrouwwedstrijd is weer thuis. De organisatie koos dit jaar voor de bierstijl winterbier, een donker en rijk bier en met een balans tussen moutzoetigheid, specerijen en fruitige/complexe gist.

Follow the Beer was er bij. Onze biersommelier nam plaats in de jury van bierkeurmeesters en bierkenners die de laatste bieren keurden en een winnaar uitriepen. Tot winnaar werd dit jaar Piet Reniers uitgeroepen die de voorwaarden van de wedstrijd nogal beperkend vond en liever zijn eigen Quadrupel had ingezonden. Hij mag samen met de meesterbrouwers van Brand een brouwsel maken in de grote ketels van Brand gebaseerd op de winnende receptuur en afhankelijk van de beschikbaarheid van de gebruikte ingrediënten waarbij Heineken zich het recht voorbehoudt om dit wel of niet op de markt te brengen.

Dit opschalen van het bier gebeurt met wisselend succes. De pilsener was een eenmalig bier en wordt niet meer uitgebracht. De saison, de porter en de gose leiden inmiddels een sluimerend bestaan en kom je nog zelden tegen. Dat is ook logisch. De saison en de gose zijn prima bieren, maar hebben alleen niet zo veel te doen met de bierstijlen die zij vertegenwoordigen. De porter daarentegen vonden wij een erg geslaagd bier, maar dit is een lastig bier voor het brede publiek waarop Brand mikt. De IPA en de session IPA kom je nog wel regelmatig tegen. Voor beide geldt dat geen uitgesproken IPA's zijn binnen de range van IPA-bieren. Het zijn allebei makkelijke instapbieren die je snel weer vergeet. En bij de uitreiking dronken wij de nieuwe IPA 0.0% van Brand, een IPA zonder alcohol, maar met meer aroma en body dan de reguliere IPA en de session IPA. Tot slot, de Zwaar Blond, het grote commerciële succesnummer van Brand.

Hierbij een overzicht van het illustere rijtje met de namen van de winnaars:

  • 2012 - Pilsener - Marc Vriens
  • 2013 - Zwaar blond - Jacques Bertens (inmiddels omgedoopt tot Brand Blond)
  • 2014 - IPA - Jeroen Free
  • 2015 - Saison - Bart Engel
  • 2016 - Porter - Dennis Pancras & Niels Bosman
  • 2017 - Session IPA - Jeroen Free
  • 2018 - Gose - Jens van Riel
  • 2019 - Winterbier - Piet Remiers

Volgend jaar is er weer editie van de Brand Brouwwedstrijd. Hopelijk is de finale dan ook weer in Wijlre bij de brouwerij zoals het hoort. En hopelijk kiezen ze volgend jaar voor een interessante bierstijl. Wie weet doet onze meesterhobbybrouwer dan ook een poging. We gooien alvast een paar balletjes op. Wat te denken van een Brand Rauch of van een Brand Dort, nu Gulpener deze klassieker min of meer uit het vaste assortiment heeft gegooid en het alleen nog maar in hun microbrouwerij in het Gulpener Brouwlokaal brouwt. Daarover later meer!

Portobello met Just Another Boring IPA

Wat heb je nodig?

  • Portobello's (eentje per persoon)
  • Knoflook
  • Verse babyspinazie
  • Geitenkaas
  • Peper
  • Zout

Hoe maak je het?

Pel de knoflook en snijd deze in stukjes. Vervolgens fruit je de knoflook in een pan met wat olijfolie (wees hier zuinig mee). Haal de knoflook uit de pan en fruit de verse babyspinazie heel kort zodat deze zacht wordt. Doe de knoflook en babyspinazie in een kom en maak hiervan een mengsel met de geitenkaas en wat peper en zout. Nu alleen nog de portobello's uithollen en vullen met het mengsel. Daarna doe je de portobello's op bakpapier 20 minuten in de voorgewarmde oven (210 graden). En klaar is je voorgerecht!

De bierpairing

Wij pairden de portobello's met onze eigen Just Another Boring IPA. Helaas is die niet verkrijgbaar, dus je moet even op zoek naar een andere IPA. Gelukkig zijn er daar genoeg verkrijgbaar van. In onze eigen IPA gebruikten wij 3 hopsoorten die ieder een aparte smaak meegaven en die een mooie pairing gaven met dit gerecht. Spalt Select, een klassieke Duitse hopsoort, geeft een licht kruidig karakter. Amarillo, een Amerikaanse hopsoort, geeft een aroma/smaak van citrus, grapefruit en sinaasappel. En tenslotte Simcoe, wederom uit Amerika die een harsachtige smaak geeft met een citrusaroma.

Primeur: Just Another Boring IPA

Follow the Beer presenteert vandaag haar nieuwste bier; Just Another Boring IPA. Een paar jaar geleden schreven we een artikel met de titel 'IPA is dead' om maar aan te geven dat we wel een beetje waren uitgekeken op de IPA-hype. IPa is natuurlijk niet dood, het heeft een vaste plek gekregen in het assortiment van iedere brouwer. Ook bij ons dus. De naam van dit bier dekt de lading, want het maken van een IPA-bier wordt ook wel omschreven met de term 'theezakjesbrouwen'. Je brouwt een standaard ale van iets boven de 6,0% en om een onderscheidende smaak (aroma en bitterheid) te krijgen voeg je hop toe, soms letterlijk in een hopzakje. Moeilijk is het niet. Iedereen kan het. Een kind kan de was doen.

In onze Just Another Boring IPA van 6,5% kozen wij voor drie hopsoorten.  De keuze voor juist deze drie hopsoorten was simpel: het waren restanten uit onze hopvoorraad. Het resultaat? De zoveelste IPA.  Dit waren de hopsoorten:

  • Spalt Select, een klassieke Duitse hopsoort met een licht kruidig karakter vergelijkbaar met Tettnanger en Saaz;
  • Amarillo, een relatief nieuwe Amerikaanse hopsoort met een aroma/smaak van citrus, grapefruit en sinaasappel;
  • Simcoe, wederom een Amerikaanse hopsoort die omschreven kan worden als harsachtig met een citrusaroma, door ons gebruikt bij het koken, maar ook als dryphop.

Tot slot. Heb je het retedruk in je leven? Heb je last van werkdruk? Wil je je even heel mindfull voelen? Kom dan een keer bij ons onthaasten! Verveel je te pletter en drink een Just Another Boring IPA!

Impressie van een soepzondag

Sinds jaar en dag is het iedere zondag vanaf oktober tot en met eind maart/half april raak: de wereldberoemde en vermaarde soepzondag in Huppel The Pub. Gasten krijgen een pan van 20 liter mee naar huis en mogen zelf een soep maken die op de soepzondag wordt geserveerd. Wij deden al twee keer eerder mee. Eerst met een Vlaamse uiensoep met Westmalle Dubbel en daarna met een Mexicaanse kippensoep die bijna mislukte omdat de jalapeno pepers ietwat overdadig aanwezig waren.

Dit keer maakte onze biersommelier samen met pa Kees een rode linzensoep met ui, knoflook, tomaten en kokosmelk, gegarneerd met koriander en geserveerd met een broodje om te dopen en de soepkommen schoon te maken (de scarpetta). Reacties van de gasten werden opgeschreven in het soepboek.

 

Quote van de biersommelier:

Ik pair deze rode linzensoep met een Huppale, een frisse, hoppige pale ale die mooi combineert met deze krachtige soep. Of een Orval natuurlijk, want daar past alles bij

Quote van een eenvoudige bierliefhebber:

Ach ja foodpairing. Eigenlijk leidt eten maar af. Maar goed, ik drink dus een Zeezuiper van de Scheldebrouwerij bij de soep. Of een Jopen Extra Stout. Waarom? Gewoon omdat het kan!

Quote van een trotse vader:

Ik drink een IPA bij deze rode linzensoep, het liefst een Punk IPA. Ik dronk altijd een 'gewoon' biertje, maar dankzij mijn dochter/biersommelier heb ik de IPA's ontdekt en drink ik niets anders meer

Leven in de brouwerij: Ristretto Brown IPA

Met trots presenteert Follow the Beer zijn nieuwste telg aan de stam, de Ristretto Brown IPA (6,5%). Een bijzonder bier, want dit keer zijn we - in de traditie van de craft beer revolutie - eens flink uit onze kanarie gegaan. Het basisbier was een IPA met pilsmout, caramout (Cristal, Munich en Amber), Munichmout en Amarillo hop (aroma- en bitterhop, maar ook een flinke zak dryphopping).

Dit basisbier hebben we donker gemaakt door het toevoegen van chocolademout (700-1000 EBC) om zo te komen tot een Black IPA. Dat is niet helemaal gelukt, want hij werd meer bruin dan zwart. Dat kwam achteraf ook wel goed uit, want we hebben ook nog koffie toegevoegd bij het kookproces. Ristretto welteverstaan en geen koffie of espresso. Hoe we dat deden, blijft geheim. Het geheim van de brouwer. Waarom mensen hun koffie trouwens zwart drinken, is een raadsel. Het goedje is toch echt meer bruin dan zwart. Maar dat is weer een zijweggetje die we niet verder in zullen slaan.

Tot slot nog even wat achtergrond bij de bierstijl IPA, oftewel India Pale Ale. Daarvoor moeten we naar het Verenigd Koninkrijk en Ierland waar de bierstijl 'ale' vandaan komt. De gewone ale is gewoonlijk een amber- of koperkleurig en bovengistend bier, maar er bestaan allerlei varianten hierop, zoals ook de pale ale, een ale met een blonde of bleke kleur.

Van die pale ale werd ook een extra hoppige, bittere variant met meer alcohol gemaakt, de India Pale Ale. Hiervan wordt wel beweerd dat dit bier werd gemaakt voor de export naar India, toentertijd een Britse kolonie en onderdeel van Britse Indië, waarvan ook Sri Lanka, Pakistan, Bangladesh en delen van Myanmar uitmaakten. Door de hogere hopdosering en de hogere alcohol werd de houdbaarheid van het bier langer waardoor de lange bootreis van 5 maanden naar India mogelijk werd. Een mooi verhaal, waarvoor echter geen historisch bewijs is teruggevonden.

Een ander verhaal is dat de India Pale Ale voor het eerst werd gebrouwen door een kleine Engelse brouwerij, de Bow Brewery. Dit bier werd vooral gedronken door officieren van de schepen van de Britse Oost-Indische Company, maar toen de brouwerij plannen kreeg om dit bier ook naar India te gaan exporteren, stak de Britse Oost-Indische Company daar een stokje voor en richtte Bow Brewery zich vervolgens op de lokale markt, voornamelijk die van Londen. En zo werd de IPA geboren. Ook een mooi verhaal (bron: wikipedia).

Deze IPA is echter ook niet de IPA die wij tegenwoordig drinken en die nu ook volop door grote brouwerijen wordt gekopieerd. De IPA die we nu drinken is met name de Amerikaanse IPA en veel minder de Engelse IPA. De Amerikaanse IPA is een product van de craft beer revolutie. De craft brewers pakten de bierstijl IPA op en voegden hier Amerikaanse hopsoorten als Amarillo en Cascade aan toe. Tevens verhoogden ze het alcoholvolume naar ongeveer 6,5%. De nieuwe IPA werd het visitekaartje van de craft beer revolutie die ook naar Europa over waaide. Ook kwamen er varianten op de markt, zoals Double IPA (meer alcohol) en Triple IPA (nog meer alcohol) en dus ook de Black IPA die wij nu hebben proberen na te maken, maar die gelukkig een Brown IPA werd.