Tag Archives: Cascade

Onder de loep #050: Nachtclub van In de Nacht

Geplaatst op door

Brouwerij In de Nacht

Brouwerij In de Nacht werd in 2016 opgericht als brouwerijhuurder en is gevestigd in Weert (Limburg). De eigenaren hadden hiervoor een restaurant, volgden de StiBON bieropleiding en de Academie voor Gastronomie en brengen nu met veel passie bier op de markt. Als brouwerijhuurder kwamen ze onder andere terecht bij de Sallandse Landbier Brouwerij in Raalte en later bij de Weerter Stadsbrouwerij. En zoals bijna iedere brouwerijhuurder hebben ze ook plannen om hun eigen ketels aan te schaffen.

Nachtclub

De Nachtclub wordt aangeprezen als een bier voor mannen en vrouwen met ballen. En met ballen worden niet de testis van de man of de voorgevel van de vrouw bedoeld. Het gaat hier om spierballen. Een stoer bier voor stoere mannen en stoere vrouwen. Hoe zit dat? De Nachtclub wordt omschreven als een sterk (of zwaar) blond van maar liefst 11,5%. Ook de moutstorting is stoer. Er werden maar liefst 6 moutsoorten gebruikt bij het brouwen: pale ale, tarwe, haver, rogge, Vienna, Munich en Melanoidin. Vooral de laatste trekt de aandacht. Dit is een mout van zomergerst van hoge kwaliteit die een  intense moutigheid en tonen van honing en biscuit brengt. De hopstorting is wat minder stoer, maar toch komt de brouwer tot 3 hopsoorten: Brewers Gold, Cascade en Citra. Als toevoeging is een combinatie gebruikt van koriander, kardamom, limoenblad en sinaasappelschil. De brouwer geeft de volgende smaakomschrijving mee: veel smaak, zoet, bitter(tje), mout, honing in de geur en smaak, een bier om van te genieten en toch ook een bepaalde frisheid aan het eind.

Onze mening: 11,5% is natuurlijk stoer. Alleen een echte vent of moordwijf kan bieren van dit hoge alcoholvolume goed verwerken en toch nog rechtovereind blijven staan. Het is een bier dat de bokken van de schapen scheidt. Niet in de zin van de goeden en de kwaden, niet in de zin van de jongens en de meisjes, niet in de zin van de mannen en de vrouwen, maar in de zin van stoere mannen en vrouwen en iets minder stoere mannen en vrouwen. Er is overigens niets mis mee met iets minder stoer. Spierballen blinken nu eenmaal vaak niet uit door hun intelligentie. Wie niet sterk, moet slim zijn. Verder over het bier: de combinatie blond en zo hoog in de alcohol kom je niet vaak tegen, de brouwer is er in geslaagd om een zekere frisheid te behouden, zonder dat de plakkerige alcoholische moutigheid overheerst.

 

 

Onder de loep #023: HuppALE growler

Geplaatst op door

Growler van de Huppel

Onze tweede growler kwam van ons favoriete café Huppel the Pub en werd getapt en gedopt door Eline zelf bij naastgelegen Haagsche Broeder. De Huppale wordt speciaal gebrouwen voor de Huppel the Pub bij Kompaan. Over twee weken stroomt de Huppale (hopelijk) weer uit de tapkranen van de Huppel en kunnen wij weer vrolijk huppelen.

Huppale

De Huppale is het huisbier en wordt al sinds enige jaren gebrouwen in samenwerking met Kompaan, eerst bij andere brouwerijen zoals brouwers Anders in Halen (België), brouwerij Noordt in Rotterdam, de Bronckhorster Brouwerij in Rha en de laatste jaren uit de eigen ketels van Kompaan zelf.

Wij typeren dit bier als een American Pale Ale vanwege het relatief lage alcoholpercentage (5,5%), de blonde kleur en het gebruik van Amerikaanse hoppen (Cascade en Mosaic). Zoals wel vaker het geval is met huisbieren, is de Huppale geen ingewikkeld bier, zo is het ook bedoeld, als instapbier. Dat blijkt ook wel uit de commentaren op het bier:

"Pre-live stream. Bier ism met café huppeldepup. Super zacht bier, schuimkraag is fluweelzacht. Heel erg hoppig (cascade en mosaic) en fruitig en zelfs wat bloemig. Nice!"

"Too light and watery, the rest is within the style"

"Lichte, frisse pale ale. Vrij vlak van smaak. Aardige indrinker"

Onder de loep #011: Fuller’s Vintage Ale

Geplaatst op door

Dit keer onder de loep: Fuller's Vintage Ale. Fuller's is een onafhankelijke familiebrouwerij die is gevestigd in Chiswick, West-Londen. Fuller's kent een rijke geschiedenis die teruggaat tot 1845 toen de brouwerij in zijn huidige vorm ontstond, en misschien nog wel verder terug tot 1816 toen de Griffin Brewery werd opgericht. Op hun website vind je meer informatie over de brouwerij

Tegenwoordig is Fuller's een middelgrote brouwerij met een afzet van ruim 300.000 UK barrels (1 barrel = 164 liter) en een omzet van bijna GBP 400. Fuller's bezit en exploiteert meer dan 380 pubs, herbergen en hotels in het zuiden van Engeland. Wij kennen Fuller's vooral van de London Pride, de Fuller's ESB en de Honey Dew Organic Golden Ale, maar sinds 1997 brengt Fuller's ieder jaar ook een Vintage Ale uit. Iedere jaargang is gebaseerd op een nieuw recept en dus uniek. DAt geldt ook voor iedere fles die worden voorzien van uniek nummer. Zo openden wij nummer 043549 van het jaar 2014. Deze ale van 8,5% is gebrouwen met drie hopsoorten: Goldings uit het Verenigd Koninkrijk voor de bitterheid en twee Amerikaanse aromahoppen Liberty (kruidig, limoen, citroen) en Cascade (citrus, pompelmoes). De brouwer vermeldt dat voor de aromahoppen dryhopping is toegepast waardoor er een pittig grapefruit aroma is ontstaan.  

Omdat iedere jaargang anders is en de oudere flessen nog maar beperkt verkrijgbaar zijn, stijgt de prijs met de ouderdom. De Vintage Ale is dus niet alleen een bewaarbier, maar ook een goede belegging. De nieuwe jaargang van 2017 kost je op dit moment een slordige 6 pond, terwijl de versie van 2014 die wij opdronken op dit moment al 40 pond opbrengt. Dat loopt op naarmate je een oudere jaargang treft, tot wel boven 500 pond voor een zeer zeldzame fles uit 1997. Kortom, nu kopen en over 20 jaar weer verkopen. Dan ben je spekkoper in bierland.

Onder de loep #007: Amerikaans trappistenbier

Geplaatst op door

In de schappen van de Albert Heijn staan sinds kort ook twee bieren van de Spencer Brewery uit het gelijknamige dorpje Spencer in Massachussets in de Verenigde Staten. Deze brouwerij die eigendom is van de Saint Joseph's Abbey en mag sinds 2013 het trappistenlogo voeren. Voor de slordige som van bijna € 4,00 per flesje wisselden de supermarkt en Follow the Beer van eigenaar en konden we deze bieren eens onder de loep leggen.

Trappistenbier

We hebben het al vaker gezegd: het trappistenlogo is geen kwaliteitskeurmerk. Het betekent slechts dat het bier in of in de buurt van een abdij wordt gemaakt. Tevens wordt het bier door, maar meestal onder toezicht van, een kloostergemeenschap gebrouwen. De opbrengsten vloeien terug naar de kloostergemeenschap ten behoeve van het levensonderhoud van de monniken en het onderhoud aan het klooster. En als er dan nog wat overblijft, moet dat aan sociale werken worden besteed. Niet voor niets noemden we de trappistenbieren weleens cynisch de moderne aflaten.

Amerikaans bier

De craft beer revolutie die momenteel door ons land raast, is komen aanwaaien uit de Verenigde Staten. Kleine brouwerijen, nieuwe bierstijlen, maar vooral meer oog voor smaak, dat is waar deze revolutie voor staat. Kenmerkend hiervoor is de IPA op Amerikaanse leest geschoeid. Een bierstijl die extra wordt gehopt met Amerikaanse hoppen zoals we die voordien niet kenden. De laatste tijd zien we ook steeds meer uit de Verenigde Staten geïmporteerde bieren op de Nederlandse markt verschijnen.

Wie wel eens in de Verenigde Staten is geweest en daar een IPA heeft geproefd en vervolgens in Nederland hetzelfde bier in Nederland proefde, weet dat er een smaakverschil is. Hop heeft namelijk nogal de neiging om van smaak te veranderen - sommigen zeggen hier: af te nemen - naarmate het langer bewaard wordt. Een relatief jongere en dus versere IPA smaakt frisser dan zijn oudere evenknie die de neiging heeft wat muf te ruiken en te smaken. Met die gedachte in het achterhoofd kun je je afvragen waarom er überhaupt Amerikaanse gehopt bier wordt geïmporteerd. Je zit immers per definitie oud bier te drinken. Dit ondanks het feit dat Amerikaanse brouwers er alles aan doen om hun bier gekoeld te vervoeren en te bewaren (cold storing). Ze hadden ze zich misschien beter de reis over de grote plas kunnen besparen. Anderen beweren dat oudere hopbieren ook de moeite waard zijn vanwege de mooie, subtiele smaaknuances. Een discussie waar je niet uitkomt.

Spencer Trappist Ale

De Spencer Trappist Ale was het eerste bier van deze brouwerij. De brouwer noemt dit zelf een klassiek Belgisch blond patersbier van 6,5% dat wordt gebrouwen met 6 moutsoorten (waaronder Cara-Munich), een mix van hopsoorten uit de Yakima Valley in Washington, waaronder Willamette en Nugget en hun eigen gist.

Ons oordeel: een mooi blond bier waar nu eens niet de Amerikaanse hoppen de boventoon voeren, maar een goede balans hebben met de gist die voor een fruitige, banaanachtige toon zorg. De gist is hier de handtekening van de brouwer. En zo hoort het ook!

Spencer IPA

De Spencer IPA is een IPA van 7,2% waarbij drie hopsoorten zijn gebruikt: Perle (Duitsland) en Apollo en Cascade. De brouwer heeft geprobeerd om een gebalanceerde IPA te maken waarbij de hop niet overheerst, maar juist entertaint.

Ons oordeel: een wat muf ruikend bier met een duidelijk mango/lychee-aroma die in de smaak echter snel verdwijnen zodat alleen de bittere en vooral droge afdronk van de Perle overblijft. Dat doet je verlangen naar nog een slok. En nog een slok.