De uitdrukking Vedi Napoli e poi muori! – Napels zien en dan sterven – kent iedereen. Het is een uitdrukking die onder meer door Goethe werd opgetekend. Goethe bedoelde het natuurlijk niet letterlijk, maar gebruikte het net als de Napolitanen zelf om aan te duiden dat Napels zo’n overweldigende stad is, dat je eigenlijk nergens meer naartoe hoeft als je Napels eenmaal hebt gezien. Dat klopt inderdaad. Napels is overweldigend, overweldigend druk, overweldigend mooi van lelijkheid, overweldigend vies en vuil en daarom schoon, beschadigd maar ook gaaf, de meest niet-Europese stad van Europa, het lelijke eendje van Italië, gediscrimineerd en gehaat. Zoals onze vriend Michele het zei: 'You'll never know whter they invite you in to kill you or to have dinner with them", maar hij is een Amerikaanse Milanees in Bologna, dus wat weet hij er nou van?
De kille feiten: Napoli (Napels in het Nederlands) is een havenstad en de derde stad van het land. Het is grootste stad van de Mezzogiorno, zoals Zuid-Italië ook wel wordt genoemd, en tevens de hoofdstad van de regio Campania. De Napolitaanse agglomeratie heeft circa 4,4 miljoen inwoners. Napels heeft een rijke geschiedenis, kunst en cultuur, wereldberoemde gastronomie en een eigen dialect, het Napolitaans. Dit wijkt dermate af van het Italiaans dat het een taal op zich zou kunnen worden genoemd, vergelijkbaar met bijvoorbeeld met het Catalaans in Spanje.
Street art Napels, Italië
