Follow the Trend #004: De Beerblender

De Beerblender

Urbanaut is een brouwerij uit Auckland (Nieuw-Zeeland) die volgens zeggen niet bang is om eens wat anders te doen. Zo hebben zij de Beer Blender serie uitgebracht. Een setje van 2 blikjes aan elkaar verpakt waarbij het de bedoeling is dat je ze eerst apart van elkaar drinkt en daarna door elkaar mixt voor een nog betere smaakervaring. Per toeval stuitten wij op deze editie van de Tangelo Hazy IPA en de Champagne IPA in bierwinkel Just in Beer in Groningen.

We betaalden een slordige € 10,00 voor twee blikjes van 0,25 cl, een stevige prijs voor doodnormale IPA's. Daar mag je wel wat van verwachten. Braaf als we zijn, volgden we exact de aanwijzingen van de brouwer: drie glazen, eentje voor de Tangelo Hazy IPA, eentje voor de Champagne IPA en eentje voor de blend. Onze mening? De brouwer heeft een punt om deze twee IPA's te blenden.

De Tangelo Hazy IPA is een NEIPA, een substijl van de IPA. Deze substijl kan worden omschreven als een IPA met intense fruitsmaken en -aroma's. De body is zacht en romig, en het bier is vaak troebel. Het bier komt minder bitter over dan de Amerikaanse IPA, maar er zit wel enorm veel hop in. Dat komt omdat de hop vooral aan het einde van het komen en in het dryhoppen wordt toegevoegd, waardoor de fruitige aroma's en smaken naar boven komen en de bitterheid naar de achtergrond gaat. Dat klopt ook voor de Tangelo Hazy IPA, die soepel en zachtis en grassige en fruitige tonen heeft. De Champagne IPA is een IPA die vergist is met champagnegist. Je zou wat meer koolzuur verwachten, maar deze Champagne IPA heeft dat juist niet, maar wel een droge en elegante smaak.

De conclusie tot zover: twee prima IPA's die wel veel te duur zijn. De blend is ook lekker en geeft prima bouquet aan aroma's en smaken. Het is niet dat er een wereld opengaat, maar wel goed bedacht!

Just in Beer, Groningen

Onder de loep #040: Wicked Weed Fille de Ferme

Over Wicked Weed

Wicked Weed Brewing werd opgericht in 2012 en is nog immer gevestigd in Asheville (North Carolina, Verenigde Staten). De originele brewpub biedt steevast meer dan 25 bieren van de tap, waaronder een keur aan "Hop-forward" West Coast-achtige ales, open vergiste Belgische bierstijlen en vatgerijpte bieren. Met de opening van de tweede locatie, The Funkatorium (ook in Ashville NC), in oktober 2013, streeft Wicked Weed ernaar om een ​​van de toonaangevende producenten van op vat gerijpte zure en wilde bieren in het zuidoosten van de Verenigde Staten te worden. Wicked Weed zette zijn expansie in de zomer van 2015 voort met een productiebrouwerij met 50 vaten en voegde in de herfst van 2016 een zure en wilde brouwerij speciaal voor zure en wilde bieren met een barrel-house voor houten vaten toe in South Asheville.

Wicked Weed trad in 2017 toe tot The High End, een business unit van Anheuser-Busch die zich richt op ambachtelijke en importmerken, zoals Stella Artois en Goose Island. Hiermee kreeg Wicked Weed een distributienetwerk tot zijn beschikking, waarmee een grotere nationale en internationale afzetmarkt kon worden bereikt.

 

Over Fille de Ferme

Fille de Ferme (4,2%) wordt door de brouwers van Wicked Weed Funkatorium omschreven als een 'tart farmhouse ale', gebrouwen in de rustieke geest en stijl van Belgische saisonbieren. Het bier is vervolgens vergist met de eigen brettanomyces gistcultuur en gemengd met de Golden Sour Ale, waarna tot slot kamperfoelie en verse sinaasappelschil is toegevoegd en met een lagering in één van de foeders.

Onze mening: mon dieu, makkelijker konden ze het niet maken.De blonde, funky en vooral wilde boerenmeid is niet te versmaden. Zij is een dame waar je je aan blijft laven met haar aroma's van zowel appels, perziken als abrikozen met lactose waardoor het een zuur en fruitige smaak heeft. Laten we er stap voor stap doorheen gaan:

Saison of Farmhouse ale

Saison (letterlijk seizoen in het Frans) is een bierstijl die zijn oorsprong vindt in de Belgische provincie Henegouwen. Deze bierstijl werd van oorsprong gebrouwen door de boeren in de winter om gedronken te worden door de seizoensarbeiders in het oogstseizoen. Dit om te voorkomen dat het bier slecht zou worden gedurende de bewaring. De toenmalige saisons hadden een alcoholpercentage van  rond de 3% en waren extra gehopt om de houdbaarheid te verlengen.

De hedendaagse saisons (of Farmhouse ales) worden het gehele jaar door gebrouwen en niet enkel en alleen meer in Wallonië. De meeste saisons zijn goudblonde tot amberkleurige ongefilterde bieren van hoge gisting en hebben een alcoholpercentage tussen 5% en 6,5%. De saison-brouwers hebben criteria opgesteld waaraan volgens hen saisons moeten voldoen. Het bier mag hier 2 punten van afwijken, wat betekent dat het ook buiten Henegouwen gebrouwen kan worden.

  • Bier van hoge gisting met nagisting
  • Gebrouwen in de provincie Henegouwen
  • Alcoholvolume tussen 5% en 6,5%
  • Donkerblond tot amberkleurig
  • Dorstlessend van karakter
  • Goed gehopt en/of gekruid
  • Hoge vergistingsgraad (geeft een "droog" bier)
  • Afgevuld in 75cl flessen
  • Vooral regionaal verkrijgbaar
  • Hoofdzakelijk gebruik van gerstemout, andere granen zoals tarwe zijn  mogelijk

Brettanomyces of Brett

Brettanomyces (populair afgekort tot Brett) is een geslacht van gisten dat vooral bekend is als een alternatieve gist bij het brouwen van bier (spontane en wilde vergisting). Bij het maken van wijn wordt Brett als een fout beschouwd. Het groeiende inzicht in de aard van de vergisting en van gistculturen heeft ertoe geleid dat de Brett-gisten meer en meer werden geweerd en werd er bijna alleen nog maar gebrouwen met de veel betrouwbare en stabielere Saccharomyces . Slechts in enkele traditionele bierstijlen (lambiekbieren, Vlaams Oud Bruin) werd hun aanwezigheid geduld, dan wel aangemoedigd. Tegenwoordig wordt de Brett weer vaker gebruikt, vooral door craft brouwers.

Wilde Brettgisten zijn het bekendst voor de belangrijke rol die zij spelen in de spontane gisting van lambiekbieren, en het karakter dat ze hieraan het eindproduct geven. In Oude Geuze en Oude Kriek blijft deze gist nog jarenlang langzaam doorwerken. Door het gebruik van Brett bereiken mettertijd een hoger alcoholgehalte dan bieren met andere gisten, omdat zij de aanwezige suikers verder door blijven gaan met het vergisten.

 

Mengen van bier

Het mengen van bier, ook wel het steken, het versnijden of blenden van bier genoemd, is een kunstvorm die we vooral kennen van de Belgische geuzestekers, zoals Cantillon en Oud Beersel. En natuurlijk ook van de foeders van Rodenbach of andere brouwers van Vlaams Rood Bruin of Vlaams Oud Bruin. De brouwers van het Funkatorium versneden hun Brett-bier met een zurige blonde ale, waarschijnlijk om wat meer balans in het bier te krijgen (of te houden). Maar dat laatste is slechts een aanname.

Toevoegen van kamperfoelie

We kenden al het bestaan van kamperfoelie en van kamperfoeliethee, maar kamperfoelie in bier is een noviteit voor ons. Kamperfoelie is een geslacht van slingerplanten en struiken dat zowel in Europa, China, Noordoost-Azië als in de VS voorkomt. Het geslacht behoort tot de kamperfoeliefamilie. Sommige soorten slingeren zich om andere planten en bomen heen, maar andere kunnen ook als struik groeien.

De nectar in de bloem is het enige eetbare deel van de kamperfoelie. Hier kan een siroop van worden gemaakt die medicinale eigenschappen heeft bij luchtwegenproblemen. De siroop wordt gemaakt door 1,8 kilo bloemen te koken in een liter water en er tweemaal zoveel suiker aan toe te voegen. De besjes en bladeren zijn giftig. In kamperfoeliewijn wordt de siroop gebruikt. In kamperfoeliethee de bloemen en de bladeren (die dus licht giftig zijn, maar ook een medicinale werking hebben). Hoewel ze het niet op het etiket vermelden, gaan we er vanuit dat de brouwers van Wicked Weed Funckatorium de zoete siroop hebben gebruikt. Niet voor niets heet kamperfoelie honeysuckle in het Engels en wordt dit weleens vergeleken met honing (honey).

Toevoegen van sinaasappelschil

De brouwers van Wicked Weed Funkatorium waren nog niet klaar. Ze voegden ook nog verse sinaasappelschillen toe aan hun bier. Het toevoegen van sinaasappelschillen is vooral iets dat we kennen van witbieren, waaraan naast veelal koriander ook sinaasappelschillen. De meeste brouwers kiezen hierbij voor de gedroogde variant. Bij het Funkatorium kozen ze voor de natte variant en dat is eigenlijk ook wel logisch bij deze wilde boerenmeid.

Mix&Match #002: Hertog Jan Winterbier en Lowlander Winter I.P.A.

Tijd voor de tweede mix&match. Dit keer kozen we voor een Hertog Jan Winterbier met een Lowlander Winter I.P.A. Waarom deze keuze? Twee winterbieren, dat moet toch iets moois opleveren. Lees hier het resultaat.

Hertog Jan Winterbier

Hertog Jan Winterbier is het derde seizoensbier van Hertog Jan (voorheen de Arcense Stoombierbrouwerij, maar dat waren mooiere tijden). De andere twee zijn het Bockbier en de Lentebock. Het Winterbier is speciaal gebrouwen voor de koude, gure periode. Dit jaargetijde heeft Hertog Jan op het idee gebracht om na 13 jaar weer Hertog Jan Winterbier te gaan brouwen. Toch is ons Winterbier geen standaardbier voor deze tijd, want in tegenstelling tot de meeste winterse bieren is het licht, goudgeel van kleur, maar wel zwaar (8,8%) met een zoete, licht bittere smaak en kruidige, fruitige aroma’s. Aldus de brouwer.

Lowlander Winter I.P.A.

Lowlander Beer is een brouwerijhuurder uit Amsterdam-West die zich gespecialiseerd heeft in het gebruik van planten, kruiden en specerijen bij het brouwen, iets wat vroeger heel normaal was maar wat de laatste eeuw in de vergetelheid is geraakt. Zo ook bij de Winter IPA (die Lowlander consequent als I.P.A. spelt, dus met puntjes). Lowlander riep mensen op om hun kerstboom te doneren en haalde daarmee ruim 150 bomen op. Met de hand werden alle naalden (oh denneboom wat zijn je sparrennaalden wonderschoon) geplukt en geconserveerd, waarna ze samen met jeneverbes gebrouwen werden tot een frisse 5% Winter IPA, waarbij naast een flinke hopscheut ook nog tarwemout werd gebruikt. De Winter IPA heeft aroma’s die doen denken aan een winterse boswandeling en een hoppig citruskarakter wat het bier verrassend en verfrissend maakt. Aldus de brouwer.

Lowlander ging nog een stapje verder met zijn Winter IPA en ging een samenwerking aan met Adopteer een Kerstboom (een kweker van eigen bodem die al jaren aan hergebruik van kerstbomen doet) om een biologisch, duurzaam Lowlander kerstbomenbos te kweken. Voor iedere verkochte Winter IPA doneert Lowlander €0,05 voor de aanplant. Hoe meer kerstbomen er geadopteerd worden, hoe minder afval, zodat steeds meer Nederlanders kunnen genieten van een gezellige én duurzame kerst.

De Mix&Match

We blenden het Hertog Jan Winterbier en de Lowlander Winter IPA tot één geheel. Het resultaat viel tegen. De frisse smaak van de Winter IPa viel geheel weg. De subtiele smaak van de naalden van de kerstbomen en jeneverbes verdwenen als sneeuw voor de zon. Het aangenaam zoete, verwarmende van het Hertog Jan Winterbier werd ook afgezwakt. Helaas, niet iedere blend is een succes. Soms versterken twee bieren elkaar, maar soms werken ze elkaar juist tegen en had je ze beter individueel en gescheiden van elkaar kunnen proeven. Volgende keer beter.

Mix&Match #001: Brand Dubbelbock met Lagunitas 12th of Never Ale

Bij een bezoek aan bierparadijs De Heks in Deventer pikten we deze trend op: het blenden van bier, oftewel mix&match van bier. Daar hebben er een heuse specialiteit. van gemaakt. Zo bestelden wij een Geuze Mariage Parfait (Lambic-Gueuze, 8,0%) van brouwerij Boon, die we besloten te delen in een groot glas en een klein glaasje. Daar wilden we nog bier bij, zoet en hoog in de alcohol, omdat dat een mooie tegenhanger zou vormen met het zuur van de Mariage Parfiat (nicht nur wegen die Name) en ook omdat het de afsluiter van de avond was.

'Nee, die krijg je niet. Die is saai. Wacht maar even', sprak de bebaarde barman en liep naar zijn taps en tapte een glas halfvol met het bestelde bier (een quadrupel van 10%) en tapte vervolgens de andere helft vol met een ander bier. 'Zo, check die maar eens in bij Untappd', sprak hij met een voldane grijns. We hebben de blend van deze twee bieren inderdaad niet ingecheckt bij Untappd, maar hebben deze trend wel meegenomen naar het Westen van het land. Wees gerust, het land was nog Coronavrij en zat nog niet op slot. De wereld was nog niet veranderd in een pandemische puinhoop.

Hierbij presenteert Follow the Beer in het kader van Follow the Trend de eerste Mix & Match van dit jaar: Brand Dubbelbock met Lagunitas 12th of Never Ale, niet geheel toevallig twee bieren waar Heineken een stevige footprint in heeft staan.

Brand Dubbelbock

Volgens de brouwers van Brand Dubbelbock (7,5%, 27 EBU) dankt dit bier zijn rijke en robuuste smaak aan de dubbele rijping. Door de bijzondere blend van gebrande moutsoorten heeft het bier een diep roodbruine kleur (65 EBC), ook wel robijnrood genoemd. Deze dubbelbok is door zijn krachtige, moutige, zoetige karakter een echt herfstbier en moet worden gedronken op een temperatuur van 6-8 graden, aldus de brouwers van Brand (eigendom van Heineken).

Lagunitas 12th of Never Ale

Lagunitas kondigt zijn 12th of Never Ale aan als magisch en mystiek: 'As the River Styx froze and the final pig took flight, when the last winged monkey departed the darkly fragrant netherlands, as wishes became horses and all the beggars rode… under a newly-blued moon at dawn on the very 12th of Never'. De Styx (letterlijk "haat of afschuw, vooral tegenover mensen") is de rivier die de bovenwereld of aarde scheidt van de onderwereld en is één van de vijf rivieren in de onderwereld. Deze rivieren komen bij elkaar in het centrum van de onderwereld in een groot moeras, dat soms ook met Styx aangeduid wordt.

De 12th of Never is een blend van old en new school hopsoorten die een combinatie van citrus, kokosnoot en papaya-achtige smaken geven. De 12th of Never Ale heeft een alcoholvolume van 5,5% en een bitterheid van 45 IBU. Opmerkelijk is dat Lagunitas (50% eigendom van Heineken) zelf het bier labelt als een (American) pale ale, maar dat Beerwulf (waar Heineken ook een stevige vinger in de pap heeft) het heeft over een IPA. Of ze weten bij Heineken niet wat voor bieren ze in huis hebben, of de marketingafdeling dacht dat het label IPA beter zou aanslaan bij de consument. Immers, de gemiddeld kent inmiddels ook wel de IPA (Ie. Pe. Aa of AaiPieEééééé), maar haakt af bij de term pale ale, laat staan APA.

Mix & Match

Wij vonden dit een goede mix & match. Het moutige en zoetige karakter van de Brand Dubbelbock wordt mooi aangevuld met het aroma en de combinatie van smaken (citrus, kokosnoot en papaya) van de Lagunitas 12th of Never Ale. De weeëige, ietwat plakkerige dubbelbok krijgt hierdoor een scherp en verfrissend randje. Zeer aangenaam en aan te raden. Doe het ook en oordeel zelf.