‘t Pothuiske, Maastricht

Op de plek waar nu 't Pothuiske is gevestigd was vroeger een laag huisje half boven de grond dat tegen een ander huis aan gebouwd was. Naast een schoenmakerij die hier gevestigd was, stond er ook altijd een grote ketel op het vuur. Omwonenden haalden tegen betaling hun verwarmd water, vandaar de ketel in het logo van het café. En vandaar de naam.

Café ’t Pothuiske is een trefpunt voor mensen met een voorliefde voor de Bourgondische sfeer. Dit vind je terug in het interieur, op de drankenkaart met een ruime keuze aan bieren, waarvan 12 op fust en op de proef- en hapjeskaart met passende hapjes en gerechten. De bierkaart is op een bijzondere manier ingedeeld.Aan bieren worden zeer snel een aantal min of meer betekenisloze woorden toegekend, zoals cuvee, grand cru, abdijbier en trappist. Deze geven dikwijls weinig of geen informatie. Want wat is nu een cuvee of een grand cru, behalve een verwijzing naar de wijnwereld? Of wat zit je eigenlijk te drinken als je een abdijbier of een trappist besteld? In ieder geval iets wat min of meer het geloof te maken heeft.

De gemiddelde bierdrinker komt vaak niet verder dan een gewoon biertje (een pilsener), maar lastiger wordt het al bij het verschil tussen een witbier en een weizen. En hij of zij heeft best wel gehoord van een bokbier. Iets donkers is dan de verwachting en in de herft, maar wat een bokbier nu onderscheidt van andere donkere bieren, zoals bijvoorbeeld een dubbel? En de gemiddelde bierdrinker heeft inmiddels ook wel kennis genomen van de IPA-hype die door de wereld heeft geraasd en nu is gaan liggen. IPA is mainstream geworden en behoort tegenwoordig tot het vaste assortiment van een horecagelegenheid. Maar wat dan het verschil is tussen een IPA en een APA of een NEIPA, een Weizen-IPA, een Imperial IPA, of een Black IPA? Nee, daar raakt de gemiddelde bierdrinker het spoor bijster.

Dat kun je hem of haar ook niet kwalijk nemen. Ook de brouwers, inclusief de craft brouwers, maken er een potje van. Kijk maar eens naar al die wedstrijden waar een heuse jury heel serieus bieren zit te keuren in meer dan 100 categorieën en waar iedereen die een bier inzendt wel een prijsje wint om zich vervolgens een paar jaar lang op de borst klopt. Wij vergelijken dat weleens met een zaakje in Den Haag die zichzelf promootte met de sticker 'Op twee na beste afhaaltoko van Den Haag in 2014'. Dat is hetzelfde als een Iens-sticker op je deur plakken. Dat betekent in de praktijk slechts dat je veel vrienden hebt weten op te trommelen die je zaak een positieve review hebben gegeven.

Terug naar 't Pothuiske. Zij hebben hun bieren ingedeeld onderverdeeld in:

Daar kun je van alles van vinden, van deze indeling. Is een tripel dan niet blond bijvoorbeeld? De waarheid is dat je er niet uitkomt en ook nooit zult uitkomen. Een indeling in bieren is niet te maken. Er zijn altijd grensgevallen en hybrides. Desalniettemin willen we weten wat voor bier we bestellen. Zeker nu de markt is overspoeld met allemaal kleine brouwerijtjes met een uitgebreid assortiment en je door de bomen nauwelijks nog een bos ziet. Maar brouwers en horecaondernemers zijn nu juist niet zo goed in dat verhaal te vertellen. Of zelfs ronduit slecht.

Wij dronken een Flitspopper (7,5%) van de Gulpener Bierbrouwerij uit het nabijgelegen Gulpen (hoe verrassend) die vol bravoure werd aangekondigd als een sour, maar die wij niet zo zuur vonden en eigenlijk meer zoet, en een Gulpener op Stoom (6,0%), wederom van Gulpener. Dit is de 7e Collab waarbij Gulpener niet alleen voor grondstoffen uit de streek is gegaan, maar ook voor een samenwerking met VandeStreek (een heus woordgrapje) uit Utrecht. De klassieke ondergistende pilsgist van gulpener is hier undercover gegaan en niet vergist bij de normale lage temperatuur, maar op een hogere 'stomige' temperatuur van 18 graden. Het is een ode aan de zon met frisse tonen van limoen en citrusvruchten en heeft een uitgesproken karakter vanwege het grassige en volmoutige karakter, aldus de brouwer.

Op Stoom is een echt California Steam Beer. Dit is geen beschermde aanduiding, dus de brouwers mogen het als zodanig kwalificeren. Het Californian Steam Beer is van oorsprong een bierstijl uit Californië, en dan met name San Francisco, die uit nood geboren was en werd beschouwd als een goedkoop bier van lage kwaliteit waarbij werd gebrouwen met pilsgist zonder het gebruik van echte koeling (met ijs of mechanische middelen). Tegenwoordig is het een bewuste keuze om een Californian Steam Beer te brouwen en wordt deze stijl, waarvan het Anchor Steam Beer het bekendste voorbeeld is, bewust gebrouwen op een hogere temperatuur. De moderne steam beers zijn dan ook van een hogere kwaliteit dan het historische steam beer, simpelweg omdat de apparatuur verbeterd is en de brouwer zijn brouwproces beter onder controle heeft dan vroeger.

Tot slot, onder al deze uitweidingen, blijft over dat 't Pothuiske gewoon een fijne plek is waar je een prima biertje kunt drinken.

Adres: Het Bat 1, 6211 EX Maastricht, website

't Pothuiske is gevestigd in het centrum van Maastricht, vlak bij de Maas en onder de voet van de Sint Servaasbrug. Deze brug, ook wel oude brug (dialect: aw brögk), is een van oorsprong een 13e-eeuwse stenen boogbrug over de rivier de Maas en is genoemd naar de 4e-eeuwse bisschop van Maastricht, Sint-Servaas (dit keer wel met een streepje). De brug kreeg zijn huidige naam pas in 1932, daarvoor was het gewoon 'de brug'. De Sint Servaasbrug wordt beschouwd als de oudste brug van Nederland en een icoon van de stad. Het bouwwerk is een rijksmonument.

Vlak naast 't Pothuiske vind je De Mestreechter Geis, een beeldhouwwerk op het pleintje bij de Stokstraat (Kleine Stokstraat) staat. Het beeldje is gemaakt door de in Haarlem geboren kunstenaar Mari Andriessen en toont een speels, charmant, zwierig en Bourgondisch figuur, eigenschappen die de gemiddelde Maastrichtenaar ook nu nog kenmerken. Het beeld is ongeveer 1.30 meter hoog en het is op zondagmiddag 20 mei 1962 onthuld.