Café Scaldis, Antwerpen

Café Scaldis is één van die de gezellige bruine cafés in Antwerpen waar de muren nog bruin zijn van de nicotine, waar et behangpapier nog uit grootmoeders tijd stamt en waar de wc 'koer' heet. Ja, Scaldis is een must visit. Je vindt het café op het Eilandje op de hoek van de Cadixstraat. Het café deed zijn deuren voor het eerst open vlak na de Tweede Wereldoorlog (1946). Tientallen jaren later nam de dochter des huizes José de tapkranen van haar ouders over en zij staat nu nog steeds achter de toog. Zij is een echte Antwerpse lieverd. Let op want deze kroeg is maar enkele dagen per week geopend (dinsdag, donderdag en vrijdag). Wie kan pianospelen komt hier trouwens zeker aan zijn trekken.

Scaldis is ook een ode aan de mens en dan vooral aan de mensen die 'gelijk en tevree' zijn en 'waar je geld of wie je bent niet meetellen'. Tussen de nieuwe torens en appartementenblokken op het Eilandje waar kapitaalkrachtige gezinnen en welgestelde pensionada's zijn komen wonen, is Café Scaldis nog steeds die gezellige bruine kroeg. Josés moeder begon vlak na de Tweede Wereldoorlog met het café, vijf jaar voordat José werd geboren. Schippers en zeelui brachten haar mee groot. Ze staat nog steeds achter de bar en drinkt gerust wat pintjes of wijntjes mee en is vriendelijk en kordaat als dat nodig is.

Er staat ook nog steeds een jukebox, die een centrale rol in het café inneemt. Op haar veertiende of zestiende, daar zijn de bronnen niet helemaal helder over, bestelde ze een jukebox om het in het café te zetten. Haar ouders wisten van niks en dat was natuurlijk meteen dikke ambras, maar de jukebox is altijd blijven staan, ook om de eigenheid van het café te laten voortbestaan. Zeurende buren kennen ze niet in de Cadixwijk. De jukebox is een sociaal instrument, een lijmmiddel tussen mensen. Je komt hier voor een goede pint bier en voor de jukebox. En zo knallen regelmatig Vader Abraham en Hans de Booij tot ver buiten het café de nacht in.

De naam van het café verwijst naar een riviergod:

Wie Antwerpen zegt, zegt Schelde en wie Schelde zegt, zegt Antwerpen. Stad en stroom hebben sinds het ontstaan van Antwerpen een onverbrekelijke band. Het schilderij met de allegorie van Scaldis en Antverpia beeldt dit uit. De riviergod Scaldis leunt op een kruik waaruit de Schelde stroomt. Hij geeft de stadsmaagd Antverpia een Hoorn des overvloeds. Vrij vertaald krijgt Antwerpen haar rijkdom van de Schelde. De Schelde was niet alleen een bron van economische welvaart. De rivier was evenzeer een politieke grens en fysieke barrière en bij wijlen ook een grillig natuurfenomeen.

Adres: Cadixstraat 1, 2000 Antwerpen, België

Als je iets wilt meekrijgen van het echte Antwerpen als dé havenstad moet je zeker een kijkje gaan nemen op Het Eilandje, ten noorden van Antwerpen. Deze wijk is namelijk omgeven door de dokken van de haven en je kunt er goed wandelen langs de waterkant. Het Eilandje dankt zijn naam aan het feit dat het vroeger omsloten was door vlieten en sloten. Rond 2000 was deze wijk nog vervallen en meden zelfs de Antwerpenaren deze buurt, maar ze heeft een hele metamorfose doorgemaakt en nu is ze een hippe wijk die veel te bieden heeft.

Denk bijvoorbeeld aan het volgende: het Havenhuis, de Parkbrug, het Loodswezen, de Antwerpse Fluisteraar (beeldhouwwerk), het Felix Pakhuis (neoclassistische stijl, Antwerps archief), Museum aan de Stroom (MAS), het Portopolis (museum met een virtuele toer), de jachthaven aan het Willemdok, het Red Star Line Museum (nu een museum, voorheen vertrekpunt van de boten van de rederij), de Burgerij (hamburgerrestaurant), Balls and Glory (gehaktballen op een stamppot), Fogos (Braziliaanse keuken), cocktailbar Belroy’s, de Black & Yellow coffee bar en tot slot café ‘t Licht der Dokken. De naam alleen al maakt een mens dorstig.