We lazen het volgende liederlijke bericht op de social media van Il Birraiulo Craft Beer Bar in Napels (Italië). Let op: het gaat over het gebruik van een stukje troittoir (4 vierkante meter) voor de kroeg, waarvan de gemeente de vergunning heeft ingetrokken waardoor iedereen nu binnen moet zitten. Het stukje is veel mooier in het Italiaans en druipt van ingeslikte boosheid, tranen van verdriet en tergend cynisme:

Vrienden, met teleurstelling en spijt delen wij u mede dat onze vergunning voor het gebruik van openbare grond is ingetrokken - om redenen die te belachelijk zijn voor woorden - en die we kregen door een bestaande praktijk van vele jaren en die bovendien verwijst naar een nauwgezette gemeentelijke bepaling hieromtrent.

Misschien zijn wij naïef omdat we degenen die ons waarschuwden niet geloofden dat het hier  (in Napels) volkomen nutteloos is om de dingen volgens de regels te doen, maar dat het enige dat er toe doet, is het hebben van "santi in paradiso", oftewel heiligen in de hemel. Helaas, die hebben wij, dus zoals altijd zullen we doorgaan volgens de regels, of we het er nu mee eens zijn of niet en of het rechtvaardig is of niet.

Zij die denken dat het fatsoenlijker is om autoplaatwerk in huis te hebben in plaats van planten en tafels, of zij die vervuiling verkiezen boven gezelligheid, zullen blij zijn. Onze gedachten en onze meest oprechte wensen voor een toekomst in welzijn en uitstekende gezondheid gaan naar hen uit.

Hoe dan ook, we zien het glas graag halfvol, dus als we ons als ondernemers beschadigd voelen en beroofd van een recht dat door iedereen behalve ons wordt genoten, voelen we ons als burgers in plaats daarvan opgelucht om de toewijding te constateren waarmee de nieuwe gemeentelijke administratie heeft besloten om de belangrijkste problemen van onze stad aan te pakken!

Door de ernstigste plaag achter ons te laten die onze gemeenschap altijd heeft geteisterd en waar Napels helaas in de wereld om bekend staat, of beter gezegd, de 4 vierkante meter die we via Bellini innamen, zullen we ons eindelijk kunnen wijden aan andere kleine maatregelen die de toch al uitstekende kwaliteit van ons leven zeker nog meer zouden verbeteren, zoals misdaad, openbaar vervoer, afvalbeheer, enz.

Maar rustig aan ... gelukkig is het ergste achter de rug!