Het fenomeen Tap Takeover is, zoals bijna alles in de craft beer revolutie, komen overwaaien uit de Verenigde Staten. Het concept is simpel: (een groot deel van) van de taps worden overgenomen door één brouwerij. Dat is een mooie manier voor een brouwer om zich te presenteren aan het publiek. En voor het publiek is het een mooie manier om in één keer kennis te maken met een gamma aan bieren van één bepaalde brouwerij. Win-win dus.
Maar het is niet allemaal rozegeur en maneschijn in het Tap Takeover gebeuren. Je hebt Tap Takeovers en je hebt Tap Takeovers. Een goede Tap Takeover vergt planning, coördinatie en afstemming tussen bar en brouwerij. Zichtbaarheid is ook van belang. Voor de bezoeker die binnenloopt, moet het direct duidelijk zijn dat er iets bijzonders aan de hand is. Een Tap Takeover moet ook het grootste deel, zo niet alle van de beschikbare taps beslaan. Maar bovenal het moet iets toevoegen, zoals een nieuwe brouwerij, nieuwe bieren die bij voorkeur nog niet op de markt zijn of een bijzondere bierstijl. Follow the Beer nam de proef op de som en toog naar Kaapse Brouwers in Rotterdam, waar brouwerij Alvinne uit België een Tap Takeover deed.
Wij kregen de tip van twee wijnvrienden die ook een goed bier kunnen waarderen en die de aankondiging van deze Tap Takeover op internet waren tegengekomen. Wij hadden dus voorinformatie, maar als je als nietsvermoedende bezoeker binnenkomt moet je wel even goed kijken om er achter te komen dat er iets gaande is. Nergens staat het woord Tap Takeover en alleen uit de kleur van het alcoholpercentage (oranje of groen) zou je iets kunnen afleiden, zeker als je er achterkomt dat al deze bieren van Alvinne komen.
Tellen dan maar. We komen tot 22 gekaapte taps door Alvinne van in totaal 30 taps. Dat is toch al gauw bijna driekwart van de taps waar het bier van Alvinne uit stroomt. De prijs per glas is met € 5,90 wel al aan de stevige kant. Daar moet bij worden gezegd dat de bieren van Alvinne bijna allemaal hoog in de alcohol zijn, dus je krijgt wel waar (alcohol) voor je geld.
Dan Alvinne zelf. Sour ales gerijpt op eikenhouten vaten, een eigen gistcultuur die wordt ingefluisterd door een heuse gistfluisteraar en de alvinnen zelf: beeldschone gevleugelde vrouwen, die volgens legenden evenzeer gevallen engelen zijn ‘die den mensch ten val zochten te brengen door hem bede wakende en in drome te verleiden’. Dat is een notendop waar het bij Alvinne om draait. Helaas konden we de alvinnen niet ontdekken. Die gaven weer eens niet thuis, dus moesten wen het dus doen met de brouwer zelf. En natuurlijk met zijn bieren.
Om er maar eens een paar te noemen: Cuvée Sofie Rabarber (wild ale, 6%), Wild West (sour ale, 6%), Wild West Grape Edition 2015 (sour ale, 6%), Morpheus Undressed Foederbier (BA sour ale, 6,9%), Ich Bin Ein Berliner Kriek (sour ale/Berliner Weisse, 4,5%), Ich Bin Ein Berliner Ryesse (sour ale/Berliner Weisse met rogge), 4,5%) Sigma (sour ale, 10%), Cuvée Freddy Framboos (sour ale, 8%), Gentlemen Sour (sour ale, 8%), Cuvée Sofie (BA sour ale, 8%), Brett'Xit (kleine restjes bier die in een vat zijn verzameld, 8%) en Land van Mortagne (barley wine, 12% en geen 14% zoals was aangekondigd, kennelijk zijn er 2% verloren gegaan).
Ons eindoordeel over deze Tap Takeover? Geslaagd! Meer dan geslaagd. We love Alvinne. We willen dat deze engeltjes blijven vallen en nooit meer van de taps gaan.