Je staat voor het bierschap, oog in oog met een rij tripels. Die ene fles met het opzwepende etiket belooft ‘complexiteit, fruit en een vleugje mysterie’ – en dat voor nog geen drie euro voor een flesje. Maar is dat wel waar je voor betaalt, of gaat het vooral om het handige formaat en de mooie verpakking? Wij doken de supermarkt in, proefden ons een weg door schap en schappen, en ontdekten: niet elke tripel is zijn prijskaartje waard. Sommige zijn een verrassend goede deal, andere laten je met een bittere nasmaak achter. En nee, dat komt niet alleen door de hop. Wat kun je verwachten van die tripel die je zo nonchalant in je mandje gooit? We zetten de beste (en minst geslaagde) vondsten op een rij – want ook in de supermarkt schuilen pareltjes tussen de standaardplankvullers.
Tag Archives: triple
Leven in de brouwerij: Keetje Tripel
Locked down in je eigen huis. En dan nog op een intelligente manier ook. In dat soort tijden moet je wel gaan thuisbrouwen als je Follow the Beer bent. Dit keer brouwden we een tripel met pilsmout (3 EBC), Barke Munich (17-22 EBC), Vienna mout (8 EBC) en Biscuit mout (47-70 EBC). Als bitterhop gebruikten we een combinatie van Hallentau Herzbrucker (Duitsland) en Northern Brewer (Engeland) en als aromahop Chinook (Verenigde Staten) en natuurlijk voegden we bij het koken ook een klein beetje korianderzaad toe, want dat hoort nu eenmaal in een tripel. Als gist gebruikten we een Belgische abdijgist.
Helaas ging het met de vergisting niet helemaal goed. We waren te ongeduldig waardoor er iets teveel restsuikers in het bier achterbleven. Dat is iets waar ook kleine professionele brouwers weleens last van hebben. Zo proefden wij recentelijk de Angus Tripel van Bronckhorster Brewing Company en die had ook veel te veel restsuikers. Je zou zelfs kunnen stellen dat Nederlandse tripels in het algemeen te zoet zijn, maar dat is weer een heel andere koek.
Teveel restsuikers dus. Het bier kreeg als werktitel Keetje Tripel mee, een verwijzing naar de Nederlandse film Keetje Tippel uit 1975 van Paul Verhoeven met in de hoofdrollen Monique van de Ven en Rutger Hauer. Het is een bier met een bitterzoet verlangen, een verlangen naar volwassenheid, naar rijping, naar rust en reinheid, naar minder suiker. Vandaar de ondertitel Bitterzoet Verlangen.
