Brasserie Caracole, Falmignoul

Brasserie Caracoel is een ambachtelijke brouwerij uit het kleine plaatsje Falmignoul. De brouwerij werd opgericht in 1990 in Namen door Francois Tonglet en Jean-Pierre Drebas, beiden inwoners van de stad. De naam van de brouwerij verwijst naar de bijnaam die de inwoners van Namen hebben, namelijk slak of trage slak, van het Spaanstalige caracol.

In hun zoektocht naar onderdelen voor hun kleine brouwerij stuitten in 1992 zij op een oude filterkuip die te koop zou staan in Falmignoul. Daar aangekomen kwamen ze er achter dat gehele pand met bijbehorende brouwinstallatie te koop was. Tonglet en Debras besloten dit buitenkansje niet te laten lopen en kochten het aan. Twee jaar later in 1994 openden ze hun deuren en werd de productie gestart. Dat dit een buitenkansje was, ligt vooral in het unieke karakter van deze brouwerij. Het is de enige brouwerij (voor zover ons bekend) in Europa met een houtvuur gestookte koperen brouwketel, die essentieel is voor de smaak van het Caracole-bier, aldus de brouwerij zelf.

Het merendeel van het oude etablissement, dat dus uit de 18e eeuw stamt, behoort tot de brouwinrichting en is deels ingericht als proeflokaal/museum die je vindt in het tweede vertrek na het eerste vertrek waar de brouwinstallatie staat. In beide vertrekken staan veel authentieke spullen uit de vroegere inventaris, sommigen nog in gebruik, maar de meesten als museumstuk. In het derde vertrek staan de wat modernere gisttanks, de lagertanks en de afvullijn.

Bronnen vermelden dat er al sinds 1766 werd gebrouwen in Falmignoul door een zekere familie Moussoux. Waarschijnlijk was dit in het naastgelegen pand met schoorsteen, aldus de gebrekkig Nederlands sprekende jongen die de rondleiding gaf.Wat wel zeker is dat de schoorsteen in 1939 instortte waarbij  het gebouw deels verwoest werd en dat de brouwerij twee jaar later werd verkocht aan de  heer Lamotte. Waarschijnlijk werd de brouwerij toen ook verplaatst naar het huidige pand. Vanaf 1971 werd er hier niet meer gebrouwen en stond de brouwinstallatie dus te verstoffen, totdat Caracole op bezoek kwam.

In huidige assortiment van Caracole vinden we bieren als Troublette (witbier, 5,6%), Saxo (blond, 7,7%), Caracole (amber, 7,9%) en Nostradamus (bruin, 9,9%). Van al deze bieren is het onder het label Forestinne ook een biologische versie verkrijgbaar. Ter gelegenheid van het 250-jarig bestaan werd in 2015 de Fameuse 1765 (blond, 6,5%) gebrouwen. Alle bieren, met uitzondering van de fruitbieren, worden gebrouwen volgens het 'cuvee grand feu'- concept, dus op houtvuur, ongefilterd, ongepasteuriseerd en met hergisting op fles. Welke bieren deze fruitbieren deze dan zijn, blijft ongewis op de website en ook ter plaatse.

Zo blijft er wel meer onduidelijk. Onze gids, een frisse Waalse knaap die een handvol Nederlands sprak, wist te vertellen dat Caracole zijn bieren bovengistend (en dus niet ondergistend) maakt. Hij wist ook nog te vertellen dat er in België ook brouwerijen waren die spontane/wilde gisting toepasten, maar het was hem niet duidelijk waarom ze dat bij Caracole niet deden. Tsja. Ach. We hebben het er maar bij gelaten (onze biersommelier moest haar tong afbijten).

Adres: Côte Marie-Thérèse 86, 5500 Falmignoul, België, website

Falmignoul is een dorpje in de Belgische provincie Namen en een deelgemeente van de stad Dinant, de bakermat van Leffe, waar wij verbleven. Het ligt in de vallei van het riviertje de Falmagne. Het gelijknamige dorpje Falmagne ligt slechts een paar honderd meter verder aan de andere oever van dit stroompje. We hebben één tip voor beide dorpjes: na je bezoek aan Brasserie Caracole met gierende banden weer vertrekken. Er is werkelijk niets te beleven hier. Snel terug naar Dinant!