Back at Il Pretesto

Daar waren we weer, back at Il Pretesto, bierwinkel annex beerbar, waar je niet alleen bier kon kopen, maar je ook tot 's avonds laat hetzelfde bier kon drinken uit plastic glazen en waar de Milanees/Amerikaan Michele (de eigenaar) heerlijk zijn schouders kon ophalen over de Bolognese nonchalance en het zzzzzz-dialect dat er gesproken wordt.

Maar tijden zijn veranderd sinds corona zijn intrede heeft gedaan. Niet alleen dat, niet alleen de soms onbegrijpelijke ingrijpen van de voerheid, maar ook politieke kleuren veranderen. Michele heeft last van een wethouder die verordent heeft dat hij al om zes uur 's avonds dicht moet omdat hij niet over een horecavergunning beschikt. Daar gaan de inkomsten van een eerlijk ondernemertje zoals Michele. Maar het volk krijgt de leider dat het verdient. Zo zit in Nederland Mark Rutte alweer tien op het pluche en niemand, maar dan ook niemand, krijgt hem daar vanaf, welk schandaal er ook de revue passeert, het glijdt gewoon van zijn neoliberale schouders af. De Bolognezen hadden een burgemeester die zich druk maakte die zich boos maakte omdat spaghetti bolognese helemaal niets met Bologna te maken had. In het originele recept gebruikt je namelijk geen spaghetti (ronde slierten), maar tagliatell (platte slierten). In oktober werd oud-minister van Financiën Roberto Gualtieri (Centrum-Links) als burgemeester gekozen. We houden ons hart vast voor Michele. Abbi cura di te, bel ragazzo!

Tap Takeover: Alvinne bij Kaapse Brouwers

Het fenomeen Tap Takeover  is, zoals bijna alles in de craft beer revolutie, komen overwaaien uit de Verenigde Staten. Het concept is simpel: (een groot deel van) van de taps worden overgenomen door één brouwerij. Dat is een mooie manier voor een brouwer om zich te presenteren aan het publiek. En voor het publiek is het een mooie manier om in één keer kennis te maken met een gamma aan bieren van één bepaalde brouwerij. Win-win dus.

Maar het is niet allemaal rozegeur en maneschijn in het Tap Takeover gebeuren. Je hebt Tap Takeovers en je hebt Tap Takeovers. Een goede Tap Takeover vergt planning, coördinatie en afstemming tussen bar en brouwerij. Zichtbaarheid is ook van belang. Voor de bezoeker die binnenloopt, moet het direct duidelijk zijn dat er iets bijzonders aan de hand is. Een Tap Takeover moet ook het grootste deel, zo niet alle van de beschikbare taps beslaan. Maar bovenal het moet iets toevoegen, zoals een nieuwe brouwerij, nieuwe bieren die bij voorkeur nog niet op de markt zijn of een bijzondere bierstijl. Follow the Beer nam de proef op de som en toog naar Kaapse Brouwers in Rotterdam, waar brouwerij Alvinne uit België een Tap Takeover deed.

Wij kregen de tip van twee wijnvrienden die ook een goed bier kunnen waarderen en die de aankondiging van deze Tap Takeover op internet waren tegengekomen. Wij hadden dus voorinformatie, maar als je als nietsvermoedende bezoeker binnenkomt moet je wel even goed kijken om er achter te komen dat er iets gaande is. Nergens staat het woord Tap Takeover en alleen uit de kleur van het alcoholpercentage (oranje of groen) zou je iets kunnen afleiden, zeker als je er achterkomt dat al deze bieren van Alvinne komen.

Tellen dan maar. We komen tot 22 gekaapte taps door Alvinne van in totaal 30 taps. Dat is toch al gauw bijna driekwart van de taps waar het bier van Alvinne uit stroomt. De prijs per glas is met € 5,90 wel al aan de stevige kant. Daar moet bij worden gezegd dat de bieren van Alvinne bijna allemaal hoog in de alcohol zijn, dus je krijgt wel waar (alcohol) voor je geld.

Dan Alvinne zelf. Sour ales gerijpt op eikenhouten vaten, een eigen gistcultuur die wordt ingefluisterd door een heuse gistfluisteraar en de alvinnen zelf: beeldschone gevleugelde vrouwen, die volgens legenden evenzeer gevallen engelen zijn ‘die den mensch ten val zochten te brengen door hem bede wakende en in drome te verleiden’. Dat is een notendop waar het bij Alvinne om draait. Helaas konden we de alvinnen niet ontdekken. Die gaven weer eens niet thuis, dus moesten wen het dus doen met de brouwer zelf. En natuurlijk met zijn bieren.

Om er maar eens een paar te noemen: Cuvée Sofie Rabarber (wild ale, 6%), Wild West (sour ale, 6%), Wild West Grape Edition 2015 (sour ale, 6%), Morpheus Undressed Foederbier (BA sour ale, 6,9%), Ich Bin Ein Berliner Kriek (sour ale/Berliner Weisse, 4,5%), Ich Bin Ein Berliner Ryesse (sour ale/Berliner Weisse met rogge), 4,5%)  Sigma (sour ale, 10%), Cuvée Freddy Framboos (sour ale, 8%), Gentlemen Sour (sour ale, 8%), Cuvée Sofie (BA sour ale, 8%), Brett'Xit (kleine restjes bier die in een vat zijn verzameld, 8%) en Land van Mortagne (barley wine, 12% en geen 14% zoals was aangekondigd, kennelijk zijn er 2% verloren gegaan).  

Ons eindoordeel over deze Tap Takeover? Geslaagd! Meer dan geslaagd. We love Alvinne. We willen dat deze engeltjes blijven vallen en nooit meer van de taps gaan.

Kompaan Hangout #001

Bier in plastic glazen en beercocktails

De Kompaan Beer Bar zit alweer sinds augustus 2015 zo'n beetje in onze eigen achtertuin. Daar kwam aan begin van dit jaar hun eigen brouwinstallatie bij, die inmiddels op volle stoom en toeren draait. Tel daar nog eens bij op de gouden medaille voor de Bloedbroeder op de Barcelona Beer Challenge en de 5 medailles die ze bij elkaar sprokkelden op de Dutch Beer Challenge en je hebt de ingrediënten voor een feestje: de Kompaan Hangout #001 op 15 april jongstleden. Follow the Beer hing er eens een bloemetje buiten.

Kompaan Hangout

Het concept van de hangout is simpel. De entree is gratis en muntjes kosten € 2,50 per stuk. Met deze muntjes betaal je je consumpties. Er is Kompaan bier, er zijn live DJ sets, er is BBQ 'Till you drop en er is iemand die beer cocktails maakt.

Speciaal voor deze hangende happening had Kompaan zijn 20 taps danig opgeschoond. Alle bieren van bevriende brouwerijen waren er af gehaald. Alle aandacht ging uit naar de eigen (prijswinnende) bieren, zoals Vrijbuiter, Bondgenoot, Bloedbroeder, Kameraad, Handlanger, Badgast en Huppale (speciaal gebrouwen voor café Huppel The Pub), Terecht, op je eigen feestje schenk je je eigen bier als brouwerij. Chapeau natuurlijk. Hier betaalde je een prijs variërend van 1, 1,5 of 2 muntjes voor per biertje in een glas van 25cl.

Beer cocktails

Een nieuwe trend die eigenlijk niets nieuws brengen. Biercocktails zijn al zo oud als de weg naar Kralingen (en die is oud). In 1861 was er bijvoorbeeld al een Black Velvet (Guinness met champagne) ter ere vanhet overlijden van de Britse prins Albert, de man van Queen Victoria. In België en Frankrijk was in de 19e eeuw al de Picon Bière (bier met Picon Amer) populair. En zo zijn er vele voorbeelden.

De biercocktail raakte echter in het verdomhoekje. Pas de laatste jaren is er weer een opleving. Dat ligt enerzijds aan de craft beer revolutie, die eigenlijk meer een bierrenaissance is, maar ook aan de cocktailrenaissance. Zoals wel met meer dingen: een biercocktail is geen sinecure, het is een zoektocht naar een goede balans, het bier mag niet overheersen, maaar ook niet ondersneeuwen. 

Wij dronken er een Cai-Beer-Inha, een variatie op de Caipirinha, met onder meer cachaca, limoen, suiker, peper en everything nice. Het bier dat was gebruikt was de Handlanger (Double IPA, 8,2%). Een lekker drankje, maar het bier viel wat weg.

Bier in plastic glazen

Dan nog een laatste punt: het bier kwam in plastic glazen. Dat is en zal altijd een gruwel blijven. Dat kan gewoon echt niet. Goed bier hoort niet in plastic. Punt uit. Geen discussie mogelijk!