De dikke middelvinger van de monniken van Westvleteren

In de bijbel vind je in alle vier Evangelieën het verhaal van Jezus die kort voor Pesach naar de Joodse Tempel in Jeruzalem ging. Daar aangekomen verdreef hij handelaren, woekeraars en geldwisselaars die volgens hem de tempel tot een rovershol hadden gemaakt, terwijl de tempel een huis van gebed zou moeten zijn. Dat moeten de monniken van Westvleteren zich de afgelopen jaren ook aan zitten ergeren. Waaraan? Aan het feit dat handelaren en woekeraars  hun bier bij de abdij ophaalden en dan voor grof geld doorverkochten in Nederland tot wel € 14 euro per flesje van 33 cl. Dat was ook niet hun bedoeling, het bier was alleen voor eigen gebruik.

In mei 2023 maakte Westvleteren bekend dat hun bier binnenkort ook zal worden verdeeld via Nederlandse slijterijen met als doel woekerhandel in Nederland terug te dringen. Binnenkort zullen dus de drie soorten Trappist Westvleteren (Blond, 8 en 12) in een groot aantal onafhankelijke Nederlandse slijterijen officieel verkrijgbaar zijn. De monniken van de Sint-Sixtusabdij in Westvleteren gaan namelijk op jaarbasis ongeveer 790 hectoliter, goed voor ca. 240.000 flessen, naar Nederland uitvoeren. Dankzij de gestructureerde distributie zullen bierliefhebbers in Nederland het trappistenbier bij de slijter aan een normale, eerlijke prijs kunnen aankopen. Op die manier willen de monniken de distributie beter spreiden, de markt transparanter maken en de illegale woekerhandel in Trappist Westvleteren op de Nederlandse markt terugdringen.

Follow the Beer zag deze dikke middelvinger van de monniken van Westvleteren richting handelaren en woekeraars met veel plezier aan en stond als één van de eersten voor de deur van één van de slijterijen waar het bier verkrijgbaar was. Dit terwijl we het bier de afgelopen jaren links lieten liggen, niet alleen vanwege de absurd hoge prijs, maar ook vanwege het feit dat Westvleteren zeker niet het beste bier van de wereld is (zoals een zekere Amerikaanse bierexpert ooit beweerde). Het is een goed bier, het is ook lekker, maar zeker niet het beste van de wereld. Welke dat is maken wij namelijk zelf nog wel uit.

Onder de loep #023: HuppALE growler

Growler van de Huppel

Onze tweede growler kwam van ons favoriete café Huppel the Pub en werd getapt en gedopt door Eline zelf bij naastgelegen Haagsche Broeder. De Huppale wordt speciaal gebrouwen voor de Huppel the Pub bij Kompaan. Over twee weken stroomt de Huppale (hopelijk) weer uit de tapkranen van de Huppel en kunnen wij weer vrolijk huppelen.

Huppale

De Huppale is het huisbier en wordt al sinds enige jaren gebrouwen in samenwerking met Kompaan, eerst bij andere brouwerijen zoals brouwers Anders in Halen (België), brouwerij Noordt in Rotterdam, de Bronckhorster Brouwerij in Rha en de laatste jaren uit de eigen ketels van Kompaan zelf.

Wij typeren dit bier als een American Pale Ale vanwege het relatief lage alcoholpercentage (5,5%), de blonde kleur en het gebruik van Amerikaanse hoppen (Cascade en Mosaic). Zoals wel vaker het geval is met huisbieren, is de Huppale geen ingewikkeld bier, zo is het ook bedoeld, als instapbier. Dat blijkt ook wel uit de commentaren op het bier:

"Pre-live stream. Bier ism met café huppeldepup. Super zacht bier, schuimkraag is fluweelzacht. Heel erg hoppig (cascade en mosaic) en fruitig en zelfs wat bloemig. Nice!"

"Too light and watery, the rest is within the style"

"Lichte, frisse pale ale. Vrij vlak van smaak. Aardige indrinker"

Onder de loep #017: La Différence

De brouwerij

Brouwerij De Dochter van de Korenaar is een brouwerij in de Belgische enclave Baarle-Hertog. Formeel is het dus een Belgische brouwerij en onderdeel van de veelgeroemde Belgische biercultuur, maar dat deze brouwerij ook behoorlijk wat Nederlandse tintjes, is ook een feit. De brouwerij werd opgericht in 2007 door een Nederlands echtpaar die nog immer er de scepter zwaaien. Zij bouwden achter hun woning eigenhandig een brouwinstallatie met onder meer zes lagertanks van 1000 liter. Met deze installatie kunnen ze 150 hl per maand brouwen.

De naam "Dochter van de Korenaar" verwijst naar het woord bier. In oude Mechelse kronieken vond men dat Keizer Karel V rond 1550 liever het "sap van de dochter van de korenaar" (bier) dronk dan het "bloed van de druiventros" (wijn). Natuurlijk had Karel gelijk. Wie laaft zich nou liever niet aan het sap van een dochter dan aan het bloed van de druif?

Baarle-Hertog (België) en Baarle-Nassau (Nederland) zijn curiositeiten. Beiden hebben enclaves op elkaars grondgebied, Baarle Hertog heeft er 22, zoals Niemandsland en Negenhuizen, en Baarle Nassau 8. Een enclave is een gebied dat geheel wordt omsloten door grondgebied van één andere partij. Sommige enclaves zijn onafhankelijk (San Marino, Vaticaanstad, Lesotho) en andere behoren tot een andere staat en zijn daardoor tevens exclaves, zoals Baarle-Hertog en Baarle-Nassau dus, stukken land die politiek gezien wel, maar geografisch niet met het moederland zijn verbonden.  Enclaves en exclaves komen vaker voor, maar niet in de versnipperde vorm zoals bij Baarle-Hertog en Baarle-Nassau, die een relikwie zijn uit de 12e eeuw als gevolg van een conflict tussen Hertog Hendrik van Brabant (het Hertogdeel) en Graaf Dirk VII van Holland (het Nassaudeel).

La Différence

Ook het bier is anders, het maakt letterlijk een verschil. De brouwerij presenteert deze speciale editie als een uitzonderlijk ‘slow’-bier van 8,0% dat is gemaakt van Chevallier mout, een bijzondere moutsoort uit vervlogen tijden. Het bier is gerijpt op virgin houten vaten en houdt het midden tussen een hoppige Saison en een Strong Belgian Blond (38 EBC en 45 IBU). De lichte nootachtige smaak van de mout combineert goed met de eik en citrussmaak van de Mandarina-hop. Naast de Mandarina-hop zijn nog de volgende hopsoorten gebruikt: Opal, Challenger Nelson Sauvin, Pacific Gem, Amarillo en El Dorado.

De Chevallier-gerst kwam halverwege 19e eeuw op en had in die tijd de voorkeur voor het maken van bier. De Chevallier-gerst wordt gekenmerkt door een warme cracker- en koekjesachtig aroma met een volle smaak. In vergelijking met moderne gerst zijn het aroma en de smaak vrij uitgesproken.

De Mandarina Bavaria hop is een Duitse aromahop die is ontstaan uit een kruising tussen Cascade en een mannelijke wilde variant die resistent is tegen de verwelkingsziekte. Het geeft fruitig, zoetig aroma met toetsen van mandarijn af. De andere gebruikte hopsoorten hebben de volgende kenmerken:

  • Opal: aromahop, kruidig en toetsen van citrus (Duits)
  • Challenger: dubbeldoelhop, volmondige afgeronde bitterheid, frisse fruitigheid en toetsen van stro na rijping (Engels)
  • Nelson Sauvin: dubbeldoelhop, heel fruitig, smaken van kiwi en witte wijn (Nieuw-Zeeland)
  • Pacific Gem; bitterhop, prettig en fruitig (bessen) aroma, hoog alfazuurgehalte (Nieuw-Zeeland)
  • Amarillo: aromahop, citrusachtige smaak, gaande naar een sinaasappelsmaak en –aroma, redelijke bitterheid (Amerikaans)
  • El Dorado: dubbeldoelhop, hoge alfa- en aromahop, toetsen van fruit, smaak van tropisch fruit, peer, kers en watermeloen (Amerikaans)

 

 

 

 

Onder de loep #015: Back to Black

Brouwerij De Ranke is een brouwerij in het Belgische Dottenijs in de provincie Henegouwen. De  brouwerij werd opgericht in 1994 en opereerde in de eerste jaren als brouwerijhuurder bij brouwerij Deca in Woesten. In 2005 werd een volledig nieuwe brouwerij opgestart te Dottenijs en werd De Rank een echte brouwerij.De filosofie van de brouwerij is simpel, maar oprecht. Begin de jaren tachtig waren de brouwers van De Ranke als echte bierliefhebbers bezorgd over het verdwijnen van vele kleine en middelgrote brouwerijen. Het waren net die brouwerijen die prachtige bieren maakten. Bovendien was het verontrustend dat in die periode veel uitstekende bittere bieren erg verzoet werden waarbij het gebruik van hulpstoffen en kunstmatige toevoegingen.

De Rank brouwt zijn bieren onder toepassing van de volgende normen:

  1. Het gebruik van natuurlijke grondstoffen, zonder toevoeging van hulpstoffen of artificiële middelen;
  2. Met respect voor de aloude traditionele methodes werken, zonder daarom nieuwe technieken te schuwen. Deze technieken worden alleen toegepast indien ze kwaliteitsverbetering garanderen en niet om goedkoper te produceren;
  3. Het project mocht niet staan of vallen met het commercieel succes. Een langetermijnstrategie werd uitgedacht waarbij alle inkomsten terug werden geïnvesteerd en waarbij mond aan mond reclame als grootste vorm van publiciteit gold. Zo is stilaan een bedrijf ontstaan dat sterk gegroeid is maar nog steeds dezelfde filosofie aanhoudt.

De brouwerij heeft inmiddels een heel gamma aan bieren in het assortiment, zoals Guldenberg (het eerste bier, vernoemd naar een abdij), XX Bitter, Saison de Dottignies, Noir de Dottignies, Simplex, Amer Amer, Franc Belge, Père Noël, Hop Harvest, XXX Bitter, Mirakel, Cuvée De Ranke, Vieille Provision, Kriek de Ranke en deze Back to Black (75 cl).

De brouwers van De Ranke de Back to Black zelf als volgt: de Back to Black is een donkerbruin, bijna zwart bier van 9,5 % vol.alc. dat tot de verbeelding spreekt. Het heeft een vrije hoge bitterheid van 100 IBU en na het brouwen rijpt het bier nog negen maanden op een houten vat (foeder) om haar unieke smaak te bereiken. In de smaak heeft het bier een balans tussen zuur en bitter dat kenmerkend is voor deze eigenzinnige porter.

Biefstuk met Orfollow

Tagliata di manza con pesto

  • 2 biefstukken (nooit uit de supermarkt, want dat is taai afvalvlees, ga gewoon een keer ouderwets naar de slager)
  • groene pesto (vers gemaakt natuurlijk) en cherry tomaatjes, zout en peper

Verhit de grilpan op een hoog vuur en bak de biefstukken 2 minuten aan iedere kant. Doe niet aan onzin als 'well done', dat is zonde van je vlees. Halfrauw. Punt uit. Eet anders maar een gehaktbal. Kruid met zout en peper en snijd ze in dunne stukjes. Serveer met de groene pesto en tomaatjes en natuurlijk met de insalata di zucchine e noci. God damn, wat simpel en lekker!

Insalata di zucchine e noci

  • 1 courgette, 1 zakje rucola en een handvol walnoten (andere noten zijn ook mogelijk)
  • dressing van olijfolie en balsamico, knoflook en zout en verse zwarte peper

Snij de courgette zo dun mogelijk. Een kaasschaaf voldoet hier prima. Presenteer de salade (courgette, rucola en noten) op een grote schaal met wat sneetje ciabatta brood. De dressing komt apart op tafel zodat je kunt kiezen hoeveel dressing je wilt. Superlekker, supergemakkelijk!

De pairing

We pairden de tagliata di manzo met onze eigen Orfollow. Dit is een kloon van het wereldberoemde Orval, het trappistenbier dat ver boven alle andere trappistenbieren uitsteekt. Dat ging vrij simpel. We brouwden een bovengistende Engelse ale van ongeveer 6% en voegden daar bij het afvullen op fles de opgekweekte Orval-gist (Brettanomyces) aan toe. Het resultaat: een verbluffende zure Brett-smaak die van geen kant op Orval lijkt, maar daar wel in de schaduw van staan. Een mooie combinatie met het vlees, de pesto en de salade. Buon appetito!

Oesters met Rodenbach Grand Cru

Wat heb je nodig en hoe maak je het?

Follow the Beer is dol op oesters, zoveel moge inmiddels duidelijk zijn. Eerder pairden we Speciales Geay Oesters met de Cervisiam Salty Suprise. Wat heb je nodig ? Dat is heel simpel: oesters, oesters en nog eens oesters. En natuurlijk een oestermes om ze open te maken. Het klaarmaken is zo mogelijk nog simpeler, maar je wel iets bewerkelijker. Je wrikt ze open met je oestermes en je presenteert ze op een bord. Klaar is Kees!

Oesters passen perfect bij een gezonde levensstijl en dus bij #BierinBalans. Doordat oesters onbewerkt zijn, bevatten ze een hoog zinkgehalte, magnesium en de vitamines B12, B3 en D. Zink en magnesium spelen een grote rol in onze stofwisseling. Bovendien ondersteunt zink een gezond immuunsysteem en helpt het bijvoorbeeld bij wondgenezing, gezonde botten, mooi haar en een goed geheugen. Bovendien zijn oesters niet alleen een grote bron van energie, maar zijn ook licht verteerbaar en bevatten ze weinig calorieën. Dit maakt dat deze weekdieren perfect in een dieet passen.

De pairing met Rodenbach GrandCru

Dit keer pairden we onze oesters met de Rodenbach Grand Cru die we dezelfde dag aan de bron in Roeselare hadden gekocht. Dit Vlaams Roodbruine bier van gemengde gisting en 6%  alcohol is een Erkend  Streekproduct. Deze Grand Cru heeft in tegenstelling tot zijn evenknie, de Classic veel langer in de eiken foeders van de Roeselaarse bierkathedraal van Rodenbach gelegen en is daardoor een meer uitgesproken versie van de bierstijl ‘Vlaams roodbruin bier’. De Rodenbach Grand Cru bestaat uit 1/3 jong en 2/3 gedurende 2 jaar op eik gerijpt bier en is een complex bier met veel hout en esters, vineus en met een zeer lange afdronk net als een grand cru wijn. De pairing van de oesters met dit bier is daardoor cokplex en spannend en er gebeurt vele in je mond. Probeer het maar eens!

Onze top 5 van 2018

In het kader van de onzinnige en stompzinnige lijstjes hierbij het lijstje met onze top 5 van 2018:

1. La Trappe Dubbel uit 1998

Met stip op 1 natuurlijk de La Trappe Dubbel uit 1998. Het gebeurt niet vaak dat je de kans krijgt om een bier van 20 jaar oud te drinken. Op de kop getikt op een markt voor het luttele bedrag van twee euro.  Geen koolzuur, gemadriseerd, maar met een heerlijke port-achtige smaak. Het was het biermoment van 2018. Wat deed jij in 2018? Wij dronken een La Trappe Dubbel uit 1998!

2. Bierencafé De Heks, Deventer

Soms kom je op een bierspot waar gewoon alles klopt: het bierassortiment, de prijzen van het bier, het interieur, het personeel. Bierencafé De Heks is zo'n plek en niet voor niets riepen wij De Heks uit tot het beste biercafé van Nederland allertijden. Niet dat dat enige waarde heeft. Er zijn immers al veel te veel zinloze lijstjes en verkiezingen. Wij checkten er onze 1000 bier in op de autistenapp Untappd, een Heineken in borrelglaasjes, of zoals ze dat bij De Heks noemen, Hxxnxkxn.

Vrouwen in de bierwereld, het is en blijft een zeldzaam fenomeen. Daar waar vroeger de bierwereld bevolkt werd door dikbuikige lone wolves met stoffen tasjes, is het tegenwoordig het domein van hipsters en mannen met te lange baarden en zwarte t-shirts. Vrouwen zijn zeldzaam in de bierwereld en vrouwelijke biersommeliers een bedreigde biersoort. Niet verwonderlijk dat ze bij elkaar kruipen om zichzelf tegen al dat testosteronen-bier-geweld te beschermen. Op 3: onze biersommelier wordt een bierbitch.

4. Oud Beersel, België

Plek 4 is ingeruimd voor Oud Beersel. Met een beetje zuur gezicht zou je kunnen zeggen dat ze bij hier niet anders doen dan het bier van iemand anders bij elkaar gooien en opleuken met een smaakje. Zelf brouwen doen ze hier namelijk niet. Maar ze verstaan hier wel de kunst van het steken van Lambiek bieren en van het gebruik van fruit daarbij. Een kunst die we in Nederland nog nauwelijks machtig zijn. Oud Beersel staat hiermee weliswaar niet eenzaam, maar wel op grote hoogte. Een terechte plek 4 voor hen!

De laatste plek is voor ons zelf. Follow the Beer schreef zich in oktober in bij de Kamer van Koophandel. En dat was een heuglijk moment. We bestaan, we hebben een naam en we gaan door in 2019. Met mooie en mooie plannen. Onafhankelijk en eigenzinnig. Soms mierzoet, soms een beetje zuur (ja graag), een weinig bitter, maar nooit zouteloos. Follow the Beer staat op 5.

Een nieuw jaar, nieuwe bierkansen

Een nieuw jaar. Met nieuwe bierkansen. Wij wensen iedereen een dorstig nieuwjaar. Laat het bier stromen. Maak de kelen nat. Dankzij de brouwer hebben nooit meer dorst. Veel bierplezier in 2018. Dit is ons wensenlijstje voor 2018. Oftwel, onze goede, of minder goede voornemens. En zoals het is met voornemens, wie weet worden ze ook nog bewaarheid...

1. Lombardije en Piemonte

Dit jaar keren we weer terug naar Italië. We starten in de beer scene van Milaan, hoofdstad van Lombarije met namen als  Baladin Milano, Bere Buona Birra, Birrificio Lambrate, BQ Lossana , Hop, La Belle Alliance en LambicZoon. Daarna trekken we verder naar Piemonte, naar de streek van de Barolo en Barbaresco wijnen en vooral ook van de truffels. Ook daar is genoeg te beleven op het biergebied. Beer meets wine, maar later dit jaar meer daarover.     

2. Bermondsey Beer Mile in Londen

Nog net voordat rampspoed het eiland zal treffen (lees: Brexit) op nummer twee: de Londense Bermondsey Beer Mile. De trein en hotel zijn al geboekt, dus een zekerheidje. De Mile is sinds 2009 uitgegroeid tot een waar biermekka met brouwerijen als Southwark, Anspach&Hobday en Brew by Numbers. Weliswaar is de Mile niet werkelijk een mijl, maar ach dat nemen we ze niet kwalijk. Rare jongens die Engelsen, zullen we maar zeggen. 

3. Het zuur van Alvinne

De tap takeover van Alvinne bij Kaapse Brouwers afgelopen zomer smaakte en smaakt nog steeds naar meer. Goed voornemen voor dit jaar: Alvinne bezoeken en meer Alvinne drinken. Dat wordt nog een hele uitdaging. Het ACBF-festival in maart is al uitverkocht, een rondleiding door de brouwerij kan alleen met > 10 personen en ook  de Proefloft is maar beperkt open (1 keer per maand).  Maar goed, daar laten we ons niet door tegenhouden. We hebben wel voor hetere (zuurdere) vuren gestaan.

4. Oersoep

Genoeg buitenland. Ook in Nederland is er nog veel werk aan de winkel. Het wordt tijd om een lang staande belofte in te lossen met een bezoek aan Brouwerij Oersoep uit Nijmegen. Naast een lijn met cleane bieren, brouwt Oersoep ook wilde bieren met brettanomyces gisten. En nu we het daar toch over hebben. Ook voor de Carnivale Brettanomyces in Amsterdam wordt het dit jaar wel weer eens tijd. Maar dat geldt wel voor dingen. Zucht, tijd is altijd een beperkende factor...

5. Meer Follow the Beer

Dit wordt het jaar van Meer Follow the Beer. Meer bewegen en meer gezond leven met bierplezier. Meer wandelingen met aan het einde een mooie bierspot. Meer bierculturen ontdekken. Meer nieuwe bieren spotten. Meer bieren onder de loep nemen. Meer nieuwe trends ontdekken, volgen, maar vooral ook maken. Meer zef bieren brouwen. Meer workshops geven. Meer proeverijen doen. Meer Follow the Beer. Meer. Meer. Meer. En zeker niet minder, minder, minder.

Onder de loep #010: Malheur Bière Brut

Vandaag onder de loep: Malheur Bière Brut. Dit bier van 11% komt van Brasserie Malheur uit Buggenhout (België) en in een grote fles (0,75cl) die qua presentatie naar een champagnefles neigt. Dat is niet vreemd, want dit bier ondergaat een procedé dat ook bij champagne wordt toegepast. Het gaat hier om het zogenaamde dégorgement die bij de méthode traditionelle voor champagnes wordt toegepast.

Bij de hergisting in de fles (door liqueur de tirage) wordt hierbij tot driemaal toe de in de flessenhals verzamelde gist in pekel bevroren en door middel van dégorgement verwijderd. Dat gebeurt door de aanwezige druk in de fles waardoor de bevroren gistprop in de hals met kracht wordt uitgedreven. Dat wordt 'dégorgement a la glace' genoemd. Deze methode werd door Léon Binet, oprichter van het champagnehuis Binet , uitgevonden. Voor die tijd was de 'dégorgement à la vollée' in zwang. Daarbij werd de fles ontkurkt, snel opgericht en gevuld met 'liqueur déxpédition' voordat de definitieve kurk werd geplaatst.

Het resultaat is een sprankelend bier (bier met bubbels) met een dikke schuimkraag. In het aroma en in de smaak kun je tonen van perzik, rozen, abrikoos, vanille, sinaasappel en citroenschil terugvinden. Je schenkt de Malheur Bière Brut niet uit in een champagneglas (niet doen, wij spreken uit ervaring), maar bij voorkeur in de eigen Malheur Coupe, of in een wijd glas. 

En je laat de kurk, net als bij een gewone champagne, niet knallen, maar je ontstopt deze beheerst en laat het bier sissend vrijkomen om het daarna snel in te schenken. Knallen is immers voor barbaren.

De Malheur Bière Brut is uitstekend te combineren met eten. Als aperitief, bij een dessert of als digestief. Wij combineerden dit 'champagnebier' met oesters en ook dat bleek een prima combinatie. Het is geen goedkoop bier. Voor een fles van 75cl betaal je al gauw € 15. Daarom, een bier voor speciale gelegenheden. Zoals met de kerst!

Tap Takeover: Alvinne bij Kaapse Brouwers

Het fenomeen Tap Takeover  is, zoals bijna alles in de craft beer revolutie, komen overwaaien uit de Verenigde Staten. Het concept is simpel: (een groot deel van) van de taps worden overgenomen door één brouwerij. Dat is een mooie manier voor een brouwer om zich te presenteren aan het publiek. En voor het publiek is het een mooie manier om in één keer kennis te maken met een gamma aan bieren van één bepaalde brouwerij. Win-win dus.

Maar het is niet allemaal rozegeur en maneschijn in het Tap Takeover gebeuren. Je hebt Tap Takeovers en je hebt Tap Takeovers. Een goede Tap Takeover vergt planning, coördinatie en afstemming tussen bar en brouwerij. Zichtbaarheid is ook van belang. Voor de bezoeker die binnenloopt, moet het direct duidelijk zijn dat er iets bijzonders aan de hand is. Een Tap Takeover moet ook het grootste deel, zo niet alle van de beschikbare taps beslaan. Maar bovenal het moet iets toevoegen, zoals een nieuwe brouwerij, nieuwe bieren die bij voorkeur nog niet op de markt zijn of een bijzondere bierstijl. Follow the Beer nam de proef op de som en toog naar Kaapse Brouwers in Rotterdam, waar brouwerij Alvinne uit België een Tap Takeover deed.

Wij kregen de tip van twee wijnvrienden die ook een goed bier kunnen waarderen en die de aankondiging van deze Tap Takeover op internet waren tegengekomen. Wij hadden dus voorinformatie, maar als je als nietsvermoedende bezoeker binnenkomt moet je wel even goed kijken om er achter te komen dat er iets gaande is. Nergens staat het woord Tap Takeover en alleen uit de kleur van het alcoholpercentage (oranje of groen) zou je iets kunnen afleiden, zeker als je er achterkomt dat al deze bieren van Alvinne komen.

Tellen dan maar. We komen tot 22 gekaapte taps door Alvinne van in totaal 30 taps. Dat is toch al gauw bijna driekwart van de taps waar het bier van Alvinne uit stroomt. De prijs per glas is met € 5,90 wel al aan de stevige kant. Daar moet bij worden gezegd dat de bieren van Alvinne bijna allemaal hoog in de alcohol zijn, dus je krijgt wel waar (alcohol) voor je geld.

Dan Alvinne zelf. Sour ales gerijpt op eikenhouten vaten, een eigen gistcultuur die wordt ingefluisterd door een heuse gistfluisteraar en de alvinnen zelf: beeldschone gevleugelde vrouwen, die volgens legenden evenzeer gevallen engelen zijn ‘die den mensch ten val zochten te brengen door hem bede wakende en in drome te verleiden’. Dat is een notendop waar het bij Alvinne om draait. Helaas konden we de alvinnen niet ontdekken. Die gaven weer eens niet thuis, dus moesten wen het dus doen met de brouwer zelf. En natuurlijk met zijn bieren.

Om er maar eens een paar te noemen: Cuvée Sofie Rabarber (wild ale, 6%), Wild West (sour ale, 6%), Wild West Grape Edition 2015 (sour ale, 6%), Morpheus Undressed Foederbier (BA sour ale, 6,9%), Ich Bin Ein Berliner Kriek (sour ale/Berliner Weisse, 4,5%), Ich Bin Ein Berliner Ryesse (sour ale/Berliner Weisse met rogge), 4,5%)  Sigma (sour ale, 10%), Cuvée Freddy Framboos (sour ale, 8%), Gentlemen Sour (sour ale, 8%), Cuvée Sofie (BA sour ale, 8%), Brett'Xit (kleine restjes bier die in een vat zijn verzameld, 8%) en Land van Mortagne (barley wine, 12% en geen 14% zoals was aangekondigd, kennelijk zijn er 2% verloren gegaan).  

Ons eindoordeel over deze Tap Takeover? Geslaagd! Meer dan geslaagd. We love Alvinne. We willen dat deze engeltjes blijven vallen en nooit meer van de taps gaan.