Author Archives: Follow the Beer

Eiber Bierfestival

Geplaatst op door

Op 29 en 30 maart 2024 organiseerde Eiber Bier in samenwerking met evenementenlocatie Haags Hoog een bierfestival op grote, maar niet eenzame hoogte. namelijk op op de zesde etage van het verzamelgebouw The New Farm, waar de ketels van Eiber Bier staan. Met de glazen kas van Haags Hoog een etage hoger, was deze locatie de logische plek voor het eerste officiële Eiber Bierfestival. Met een geweldig uitzicht op de stad Den Haag, live Haagse muziek en de deelname van voornamelijk kleinere en lokale brouwerijen, maakt dit festival een echt Haags bierfestival.

Hoewel we de laatste jaren niet veel bierfestivals meer bezoeken, konden we dit bierfestival natuurlijk niet links laten liggen. We kozen voor de zaterdagavond en bestelden de tickets online voor slechts € 7,50, inclusief proefglas en muntje. Naast de eigen Eiber bieren waren ook de volgende lokale brouwerijen aanwezig met hun bieren:

  • Maris Lager (Den Haag, opgericht 2022, brouwerijhuurder, vernoemd naar de zeemeermin die trots op de vuurtoren van Scheveningen staat);
  • De Scheveningse Brouwer (Den Haag, opgericht 2023, brouwerijhuurder, brouwt alleen white labels voor de horeca);
  • De Zoetermeerse Brouwerij (Zoetermeer, opgericht 20217, tot 2021 bekend onder de naam LVR Breweries, tot 2021 brouwerijhuurder, sinds 2021 een eigen kleine proefbrouwinstallatie);
  • EXLA (Zoetermeer, opgericht 2019, brouwerijhuurder).

Skavenhage speelde vanaf 21:00 uur Jamaicaanse ska, met een voorliefde voor opgewekte dansbare ska (zie foto). Later op de avond was er Nine Hours West, met een eigen funk- en rocksound in combinatie met bekende covers. Ook het eten was prima verzorgd. Follow the Beer was happy en kijkt uit de naar de 2e editie.

Back at Rock City

Geplaatst op door

Follow the Beer was in de buurt en kon het natuurlijk niet laten om een glas bier te drinken bij Rock City Brewing in Amersfoort nadat we eerst hadden geshopt bij Vintage & Friends en VINT Amersfoort. Wat is er nieuw bij Rock City Brewing? In juni 2023 maakten ze een collab met het Engelse Magic Rock Brewing en in november kreeg de Koene Ridder (tripel) een plek op de Nederlands Favoriete Bierlijst. Terecht, want voor Nederlandse begrippen is de Koene Ridder een goede tripel. En in dezelfde maand namen ze met enkele andere craft brouwerijen het initiatief tot Kegs United om in kleine stapjes zoveel mogelijk plastic fusten te vervangen voor stalen fusten. Goede kwaliteit, te reinigen en jarenlang te hergebruiken en dus sustainability en duurzaamheid voorop, en natuurlijk ook de eigen portemonnee.

Ja, ze zijn nog steeds goed bezig bij Rock City Brewing. De brouwerij en brewpub zien er nog immer spotless en dus keigoed uit. En de bieren zijn dik in orde. Niet spectaculair, maar wel van hoge kwaliteit!

Teken de petitie tegen de verhoging van belasting op bier

Geplaatst op door

Het demissionaire kabinet wil bier volgende jaar duurder maken door de belasting op bier te verhogen. Doordat ook per 1 januari het systeem verandert waarmee deze belasting wordt berekend, loopt de verhoging voor prachtige bieren op tot boven de 50%. Zo wordt bijvoorbeeld een flesje of blikje tripel al snel dubbeltjes duurder. Deze verhoging komt hard aan bij de bierdrinker en brouwerijen.

Follow the Beer wil natuurlijk ook deze dubbele verhoging van tafel krijgen. Jij ook ? Teken hier de online petitie tegen de verhoging van bierbelasting!

De dikke middelvinger van de monniken van Westvleteren

Geplaatst op door

In de bijbel vind je in alle vier Evangelieën het verhaal van Jezus die kort voor Pesach naar de Joodse Tempel in Jeruzalem ging. Daar aangekomen verdreef hij handelaren, woekeraars en geldwisselaars die volgens hem de tempel tot een rovershol hadden gemaakt, terwijl de tempel een huis van gebed zou moeten zijn. Dat moeten de monniken van Westvleteren zich de afgelopen jaren ook aan zitten ergeren. Waaraan? Aan het feit dat handelaren en woekeraars  hun bier bij de abdij ophaalden en dan voor grof geld doorverkochten in Nederland tot wel € 14 euro per flesje van 33 cl. Dat was ook niet hun bedoeling, het bier was alleen voor eigen gebruik.

In mei 2023 maakte Westvleteren bekend dat hun bier binnenkort ook zal worden verdeeld via Nederlandse slijterijen met als doel woekerhandel in Nederland terug te dringen. Binnenkort zullen dus de drie soorten Trappist Westvleteren (Blond, 8 en 12) in een groot aantal onafhankelijke Nederlandse slijterijen officieel verkrijgbaar zijn. De monniken van de Sint-Sixtusabdij in Westvleteren gaan namelijk op jaarbasis ongeveer 790 hectoliter, goed voor ca. 240.000 flessen, naar Nederland uitvoeren. Dankzij de gestructureerde distributie zullen bierliefhebbers in Nederland het trappistenbier bij de slijter aan een normale, eerlijke prijs kunnen aankopen. Op die manier willen de monniken de distributie beter spreiden, de markt transparanter maken en de illegale woekerhandel in Trappist Westvleteren op de Nederlandse markt terugdringen.

Follow the Beer zag deze dikke middelvinger van de monniken van Westvleteren richting handelaren en woekeraars met veel plezier aan en stond als één van de eersten voor de deur van één van de slijterijen waar het bier verkrijgbaar was. Dit terwijl we het bier de afgelopen jaren links lieten liggen, niet alleen vanwege de absurd hoge prijs, maar ook vanwege het feit dat Westvleteren zeker niet het beste bier van de wereld is (zoals een zekere Amerikaanse bierexpert ooit beweerde). Het is een goed bier, het is ook lekker, maar zeker niet het beste van de wereld. Welke dat is maken wij namelijk zelf nog wel uit.

De echte Zoigl gaat niet om de ster

Geplaatst op door

Zoigl is de Heilige Graal voor iedere bierliefhebber en voor iedereen die zich bierkenner denkt te mogen noemen. Vergeet het trappistenbier (die monniken sterven toch zo langzamerhand uit), vergeet de Belgische Oude Geuzes en Oude Krieken, vergeet de Amerikaanse IPA's, vergeet de Engelse stouts of porters en vergeet vooral alle craft beer rubbish die altijd maar weer 'imperial' zijn, of  'triple dry hopped', of 'ge-barrel-aged' zijn op één of ander wijn- of whisky-vat. De Echter Zoigl is het enige dat telt: dat moet je gedronken hebben, daar moet je geweest zijn, dat moet je doorleefd hebben.

Wat is dan een Echter Zoigl? Een Echter Zoigl voldoet aan de volgende drie elementen (en deze staan niet in willekeurige volgorde):

  1. Het wordt gebrouwen in een Kommunbrauhaus. Dat is een gemeenschappelijke brouwhuis waarin verschillende inwoners van de stad of het dorp een aandeel hebben en per toerbeurt gebruik mogen maken van de brouwinstallatie. Dit is de kern van het Zoigl-bier: je doet het samen, je investeert samen in het Kommunbrauhaus en je betaalt zogenaamd Kesselgeld voor de exploitatie en onderhoud;
  2. Het is een ondergistend bier dat op traditionele wijze wordt gebrouwen. Wat dat 'traditioneel' inhoudt, is verder niet vastgelegd, maar het komt in de praktijk neer op: Volgens het Reinheitsgebot (geen kruiden of andere toevoegingen), hmatig gehopt met edele hopsoorten en ongefilterd. Een Zoigl-bier komt in daarmee in de buurt van een Kellerbier of een Zwickl-bier;
  3. Tot slot,  de Zoigl-ster. Als het bier klaar is en wordt geschonken, hangt de brouwer een Zoigl-ster aan zijn Zoigl-Stube ten teken dat het verse Zoigl-bier beschikbaar is. Daar wordt jaarlijks een schema voor opgesteld zodat de brouwers elkaar niet in de wielen rijden. De andere Zoigl-Stubes schenken dan Zoigl-bier van grotere, commerciële brouwerijen (geen Echter Zoigl dus).

De Heilige Graal van de Kommunbrauhausen kun je nog vinden in de volgende vijf Beierse dorpen: Eslarn, Falkenberg, Mitterteich, Neuhaus en Windischeschenbach. Samenvattend: het systeem van het Kommunbrauhaus is verreweg het belangrijkst, dan komt het soort bier (ondergistend en traditioneel) en tot slot de Zoigl-ster als teken waar het verse Zoigl-bier gebrouwen volgens het systeem van de Kommunbrauhausen verkrijgbaar is. Niets meer en niets minder.

De Leckere is failliet

Geplaatst op door

Follow the Beer had nog maar net recentelijk een bezoek gebracht aan het Leckere Werkspoorcafe in Utrecht en deze bierspot op onze website geplaatst, of het nieuws bereikte ons dat op 7 juni 2023 de rechtbank het faillissement heeft uitgesproken. Het laatste nieuws (8 juni 2023) is dat de brouwerij en het nabijgelegen Werkspoorcafé misschien niet permanent de deuren zal sluiten. Er wordt gekeken naar een doorstart, aldus de curator.

Veel is er nog niet bekend over het hoe en waarom van het faillissement. Wel is duidelijk dat corona en problemen met personeel een rol hebben gespeeld bij de sluiting van de brouwerij. Ondanks het faillissement zijn de deuren van de brouwerij nog niet gesloten. Momenteel wordt er gekeken naar de mogelijkheden van een doorstart en wordt gekeken naar het opstarten van een biedingsproces en hebben zich al enkele geïnteresseerden gemeld.

Collab De Koperen Ster en Follow the Beer

Geplaatst op door

De Koperen Ster en Follow the Beer sloegen de handen ineen en brouwden samen een bier. Een heuse collab van Enschede met Den Haag. Het oosten van het land samen met het westen van het land. East meets west. Het platteland hand in hand met de Randstad. Samen, met elkaar, niet tegenover elkaar. want zo hoort het en zo kan het. Brouwmeesters Ollie en Nico bedachten samen een recept met rookmout en peated mout, pasten het recept op de brouwdag nog aan en maakten tegelijkheid nog een tweede batch met een dubbele storting peated mout. Een weekend van bloed, zweet en tranen, van trappen vallen, van rookalarmen die afgingen, van gebroken nachten, maar ook van vriendschappen voor het leven.

Onder de loep #22-3: Eiber Veen & Zand

Geplaatst op door

'Hagenaar of Hagenees? Dat is de vraag, mijn beste Kees'. Zo begon ik ooit een Sinterklaasgedicht voor mijn schoonvader. Mensen van buiten Den Haag (zoals ik) zien de Hagenees als de harde kern inwoners die met hun witte sokken in slippers en campingsmoking met een blikje bier in de tuin zitten en vooral veel kankeren op de stad en alles en iedereen, terwijl de Hagenaar juist de chique heren en dames zijn met een jasje en dasje. Dat stereotiepe beeld bestaat allang niet meer, maar kent wel een historische context.

Historisch gezien is er een duidelijk verschil tussen de Hagenees en de Hagenaar. Daarvoor moet je in een tijdmachine stappen, terug naar de tijd toen Den Haag nog een klein dorpje was zonder stadsrechten. In de achttiende eeuw was er een duidelijke scheiding tussen arm en rijk in Den Haag. Die was er niet alleen in figuurlijke zin, maar ook letterlijk. Een deel van Den Haag was gebouwd op de zandduinen en een ander deel op veengrond. Op het zand stonden grote huizen en woonden rijke mensen met een aardappel in de keel. Aan de andere kant van de lange Laan van Meerdervoort zag het er minder netjes uit. Daar woonden de armen en zij werden de Hagenezen genoemd.

De elite woonde dus op het zand en de arbeiders op het veen. Dit was voor Eiber de inspiratie voor deze twee bieren, Veen en Zand. Eiber brengt arm en rijk samen en door de speciale toevoegingen hebben ze een eigen karakter, maar passen ze wel bij elkaar.

We beginnen bij arm. Veen is een blond (arbeiders)bier van 5,0%, gebrouwen met eikenhouten snippers, rookmout en een lichte hint van whisky. Ons commentaar: subtiel gedaan, maar voor een pretentieus arbeidersbier had het iets bonkiger, iets ruwer gemogen, dus geen snippertjes, geen tinten van whisky, maar gewoon een hoger rookmoutstorting. Nederlandse brouwerijen mogen sowieso wel wat vaker rookmout gebruiken.

Dan het elitaire Zand. Dit is een blond bier van 5,0% met een fruitig karakter door het toevoegen van rozebottel, de vlezige schijnvrucht van de roos, die je in het wild in de Haagse duinen tegenkomt en die ook wel het Haagsche duinfruit wordt genoemd. Rozebottel geeft een wat zure smaak, maar als de nachtvorst er over heen is gegaan, brengt het ook zoetigheid, terwijl de pitjes bitter zijn, maar die worden vaak verwijderd. Ons commentaar: ook weer een subtiel bier, geen overdaad aan fruit, zoals veel craft brewers zich nog weleens plachten te vergissen. Less is more in dit geval. Maar dat kun je wel aan Jasper overlaten.

Onder de loep 22-2: Alba IGA Rosse & Bianco

Geplaatst op door

Toen we een aantal jaar geleden Birrificio Alba Artiginale bezochten, was de brouwer - zoon van een wijnboer - het al van plan: het maken van Italian Grape Ale, ook wel bekend als IGA. Corona kwam en gooide flink wat roet in ieders eten, maar in 2022 waren we terug in Alba en konden we de hand leggen op deze IGA's, twee in totaal, een Rosse en een Bianco.

Eerder schreven we al over de IGA's van Birrificio Montegioco uit Allessandria. Deze bierstijl is een hybride van bier en wijnmost, waarbij de most wordt mee vergist. Het is dus geen blend (of mengsel) van wijn en bier, maar de wijnmost wordt daadwerkelijk geïntegreerd in het brouwproces. Ook Nederlandse brouwers experimenteren momenteel met deze bierstijl, maar de Italianen zijn daar, niet geheel verrassend, veel beter in.

De Alba IGA Bianco is een IGA van 7,0% en wijnmost van een regionale witte druif en wordt door de brouwer omschreven als lichte IGA, een combinatie van moutwort en witte druivenmost uit de Roero van de Raffaele Gili-boerderij. Dit geeft een strogele kleur met een zachtaardig bruisen. Het resultaat: een typisch verrijkt bier van het boeket witte druiven. In het bouquet vind je hints van helder vruchtvlees en witte veldbloemen. De smaak is fris, het bitter delicaat, de smaak aanhoudend. Combinaties: uitstekend als aperitief bij verse kazen, voorgerechten, voorgerechten met een delicate smaak, vis.

De Alba IGA Rosse is een IGA van 8% en wijnmost van een regionale rode druif. Deze rode IGA is een combinatie van moutwort en rode druivenmost uit de Roero van de boerderij Malvirà. De kleur is goudkleurig met koperreflecties. Het bruisen is zachtaardig. De connotatie is typisch van bier verrijkt door het boeket van rode druiven. In het parfum vind je hinten van kersen, vers en gedroogd rood fruit. De smaak is doorslaggevend, het bittere delicaat, de smaak zeer persistent dat de hele mond stimuleert. Combinaties: uitstekend als aperitief bij oude kazen en vleeswaren, voorgerechten, voorgerechten met een sterke smaak, gegrilde vis.

Ons oordeel: de IGA's van Birrificio Alba smaken heerlijk, maar zijn nog wat jong en vlak in vergelijking met de IGA's van Montegioco waar meer balans en diepte in te ontdekken is. Ervaring en doorgaan met ontwikkelen lijkt hier het devies.